بازی رایانه ای اثرات آن بر کودکان و نوجوانان

حتماً ديده ايد کودکان و نوجواناني را که تمام روز را پاي بازي هاي کامپيوتري يا اينترنت مي نشينند يا به طور دائم با گوشي هاي موبايل بازي مي کنند و حتي يک ساعت هم آنها را کنار نمي گذارند. اين يک رفتار و عادت غير عادي است به نام «اعتياد به تکنولوژي» که اگر به موقع جلوي آن گرفته نشود، تبديل به يک ناهنجاري روحي در اين افراد نوجوان و کم سن و سال مي شود.

بازي هاي رايانه اي يكي از سرگرمي هاي كودكان، نوجوانان، جوانان و حتي بزرگسالان در عصر جديد است. اين بازي هاي مهيج و پر كشش ساعت ها كودك و نوجوان ما را در مقابل صفحه نمايشگر ميخكوب كرده، او را از دنياي واقعيات به عالم تخيلات فرو مي برد و در اين گير و دار يا چيزي را به او مي آموزد يا چيزي را از او مي گيرد، يا اين كه او را در تخيلات بي پايان به حال خود رها مي كند. اين بازي ها در كنار محاسنشان، گاه آثار مخرب روحي و جسمي در كودكان و نوجوانان بر جاي مي گذارند كه با توجه به ظرافت فكر و ذهنشان جبران آن ها شايد براي هميشه ناممكن شود.

لذا وظيفه ي ما والدين و دست اندكاران امور فرهنگي است كه به استفاده كودكان و نوجوانان از بازي هاي رايانه اي، چه در جامعه و چه در خانواده، سمت و سو داده، آن ها را به محملي براي پيشرفت و خلاقيت آنان تبديل كنيم و از تأثيرات مخرب آن ها بكاهيم. البته مطالب زیادی در این مورد نوشته شده و حتی در نشریات و سایتهای مختلف خونده میشه .اما ایا مب تونستیم خودمون اطلاعاتی کسب کنیم .من در یه مقاله دیگر با موضوع مادران خود را به روز کنند اشاره کردم که ماردان امروزیباید با رایانه و اینترنت آشنایی داشته باشند تا هم جوابگوی فرزندان باشند هم نظارهگر .چرا که نظارت مادر در خانه مهمترین عامل استفاده بهینه از رایانه ؛اینترنت و بازهای رایانه ایست .

بازي هاي رايانه اي و ويديويي و سرگرمي هاي متداول الکترونيکي مشابه به هيچ وجه آن گونه که در برخي محافل بزرگ نمايي مي شود تماماً مضر نيستند و حتي در صورت استفاده مناسب از آنها مي توانند به ابزاري پيش برنده در اختيار نسل جوان ما تبديل شود و با وجود همه عيوبي كه براي بازي هاي رايانه اي شمرده شده، آن ها از مزايا و فوايدي نيز برخوردارند كه نمي توان به سادگي از كنار آنها گذشت. چراکه بازي هاي رايانه اي بچه ها را وارد دنيايي مي كنند كه كنترلش در دست آنهاست و به همين دليل از اين بازي ها لذت مي برند.

 حتی در زمينه تكلم و حرف زدن، به كودكان كمك مي كند و آنان سريع تر شروع به سخن گفتن مي كنند.

  خواسته يا ناخواسته بايد بپذيريم كه بازي هاي رايانه اي همانند بسياري ديگر از پديده هاي عصر فناوري اطلاعات به زندگي ما و فرزندانمان راه پيدا كرده است. اگر بخواهيم آن را ناديده بگيريم و فرزندانمان را از اين بازي ها محروم نماييم، حرص و ولع آنان براي دسترسي به اين بازي ها بيشتر مي شود و اگر در خانه نتوانند بازي كنند به خانه دوستانشان مي روند. اگر آنجا هم نتوانستند، به كافي نت ها و مكان هايي كه مي توانند با رايانه بازي كنند، سر مي زنند.

از سوي ديگر، اگر بخواهيم فرزندانمون را در اين زمينه لجام گسيخته به حال خود بگذاريم، خطرهاي روحي، رواني و جسمي آنان را تهديد مي كند. لذا ما والدین و دست اندركاران امور فرهنگي و آموزشي بايد با برنامه ريزي صحيح را ه را براي استفاده صحيح كودكان و نوجوانان از اين بازي ها هموار كنند و براي تحقق اين امربا نظارت جدي  بر كار فرزندان با كامپيوتر در خانه، خصوصاً استفاده از بازي هاي رايانه اي، فرهنگ استفاده صحيح از بازي هاي رايانه اي را به فرزندانمون بیاموزیم.

با تمام اين احوال در اين هنگامه عصر بيست و يکم و با پيشرفت سرسام آور فناوري هاي نوين و ظهور روز افزون آنها در کشورمان، ضروري به نظر مي رسد به اين موضوع يعني زياده روي در استفاده از امکانات آنلاين و خصوصاً بازي هاي ويديويي توجه ويژه اي مبذول شود و ارگان هاي مسئول سازوکارهاي کنترلکننده مناسبي را بر پا کنند.

ناهید مظفری