فمینیست و فمنیسم بودن از دیدگاه من
بعضی ها فکر می کنند فمینیست یعنی زن سالاری و به هر چی مرده فحش می دهند و همه را با یک چوب می زنند و … ولی من این جوری نیستم به نظر من و شاید خیلی از خانما که جزو فعالین اجتماعی محسوب میشن فمینیسم هم مثل سایر مکاتب پیروان متعدد و مختلفی داره که اصول و مفهوم این مکتب را به دلخواه خودشون تفسیر و عمل می کنند. حتی دینی مثل اسلام که ادعا میشه توش انحرافی نیست پیروان تندرو و رادیکالی مثل طالبان داره که به ترور و سر بریدن سایر مسلمانان مخالفشون معتقدند و … پس این طبیعیه که مکتبی مثل فمینیسم هم یک عده پیرو تندرو و رادیکال داشته باشه و قرار نیست همه را با یک چوب بزنند. متاسفانه هنوز فمینیست و باورهاش توی ایران خوب جا نیوفتاده و خیلی ها استنباط شخصیشون را از فمینیست به پای تعریف اصلیش می گذارند و یا باهاش موافقند و یا مخالف.
بگذریم. هدف من نوشتن این مطلب توصیف و بیان نقطه نظرهای مکتب فمینیسم نیست و صرفا به بیان عقاید خودم می پردازم.
برای من فمینیسم زن سالاری نیست که برعکس مردسالاری باشه. برای من فمینیسم یعنی شایسته سالاری جدای نگرش جنسیتی. یعنی تو بتونی، حق داشته باشی و آزاد باشی که دست به فعالیت و علایقت بزنی بدون این که مهم باشه تو زنی یا مرد.
برای من فمینیسم یعنی تو بتونی سوار دوچرخه بشی، اسکی بازی کنی، بدوی و لباسی که دوست داری را بپوشی .برای من فمینیسم یعنی این که وقتی جنس دیگری دست از پا خطا کرد تو حس گناه نکنی و احساس تقصیر نداشته باشی.
برای من فمینیسم یعنی یکسان دیده شدن، یکسان فهمیده شدن، احترام یکسان، حق یکسان، شرایط یکسان، دید یکسان. در خانواده، در جامعه، در امکان تحصیل و کار و زندگی مشترک.
برای من فمینیسم یعنی حق و حقوقی برابر در زندگی و برتری تنها بر اساس هوش و توانایی و استعداد و پشتکارت. بر اساس کاری که کردی و می تونی بکنی و نه جنسی که هستی.
برای من فمینیسم یعنی کنار گذاشتن پیش قضاوت هایی از قبیل زن ها احساسی تر از مردانند. مردها قوی تر از زنانند. مردان در ریاضی و تجسم فضایی برترند. دست فرمون مردها بهتره و … برای من این ها همه تفاوت های فردی است نه جنسیتی.
برای من فمینیسم یعنی تو حق فکر، عمل و تصمیم داشته باشی بدون این که یکی بهت بگه چون من میگم باید بگی چشم. من بیشتر از تو می فهمم. چون حرف منه. چون من شوهر، پدر، برادر یا (مسخره تر از همه) پسرتم پس باید و اجازه دارم تو را محدود کنم و بگم بیشتر از تو می فهمم و روابطت را محدود کنم و به شعورت توهین کنم.
برای من فمینیسم یعنی یعنی احترام به شعور، حق، منطق، توانایی ها و هوشت. برای من یعنی احترام به وجودت. به روحت. یعنی دیدن یک زن ورای جسمش. یعنی دیدن روحش، فکرش و قدرت ها و ظرفیت های وجودیش.
برای من فمینیسم حتما شاغل بودن به هر قیمت نیست. برای من یعنی تو دوست داشته باشی و بتونی کاری را بکنی که حس می کنی براش زاده شدی و اون کار تو را از لحاظ روحی راضی می کنه. ممکنه یک زنی خانه دار باشه و در عین حال روحی آزاده داشته باشه و به جسم و روح و شعورش احترام بگذاره و بعد زنی شاغل باشه ولی تحت استثمار شوهرش باشه و مجبور باشه تمام درآمدش را دو دستی تقدیم کنه و در خانه هم مجبور به کار خانه و بچه داری و سکوت باشه.
برای من فمینیسم یعنی مجبور به سکوت نباشی، یعنی تحقیر نشی، توهین نشی و باز مجبور به سکوت نشی، یعنی توی زندگی همیشه تو سنگ نیم من نباشی، تو برای آرامش خانواده مجبور به گذشت اجباری نباشی، تو در سایه نباشی، تو نفر دوم نباشی، تو پله نباشی برای صعود دیگری. تو در پشت سر نباشی… در کنار باشی، همراه باشی، شریک باشی به تمام معنا، دیده بشی، حرف هات شنیده بشه، وجودت، آرزوهات، خواسته هات، عقل و درایت فهمیده بشه، در تصمیم گیری ها نظرت پرسیده بشه، حرف آخری نباشه مشورت باشه و با هم تصمیم گیری بشه. موقع شب بیداری ها، عوض کردن کهنه و جمع کردن کثیفی ها، غذا دادن، تربیت کردن، جمع وجور کردن بچه از آن تو نباشه و موقع پز دادن و دادن حق حضانت و ارث و … بچه پدرش. همه چیز در شرایط برابر و از روی انسانیت و مشارکت و توافق طرفین باشه.
برای من غیرت مرد، حرف آخر مرد، حق سرپرستی مرد، حقوق یک طرفه مرد معنی نداره. برای من تصمیم گیری یک مرد به جای تو، تعیین خط مشی زندگیت به جای تو، اجازه دادن به تو معنی نداره.
برای من یعنی جنسی نکردن زمان، مکان، فعالیت، شیوه زندگی و خوبی ها و بدی ها.
من نمی تونم درک کنم چرا رشته ای، ورزشی، مکانی صرفا مردانه است. چرا یک خصلت اخلاقی برای یک جنس برازنده است و برای دیگری زشت و ناپسند ( مثل همین حسادت و غیرت) برای من قابل درک نیست چرا به صرف مرد بودن حقوقی داری که من اگه زن باشم ولی از لحاظ جسمی، عقلی، تحصیلی، شغلی و … از تو بهتر باشم ندارم. برای من قابل درک نیست.
برای من خیلی چیزها قابل درک نیست. قابل تحمل نیست. قابل اغماض نیست ولی تنها چیزی که برای من در اولویته به یک چشم دیدن دو انسانه. دو انسانی که بیشتر از تفاوت داشتن، شباهت دارند.
برای من کرامت انسانی و انسان بودن و داشتن روح والا و متعالی مهمه و اصل. برای من فمینیسم یعنی انسان سالاری، برتری بر اساس شایستگی ها و برتری ها و صلاحیت ها و نه جنسیت.
برای من فمینیسم یعنی زندگی و حق حیات داشتن برای هر انسانی ورای نژاد و جنیست و موقعیت اجتماعیش. برای من نه مردسالاریست و نه زن سالاریست. برای من نزدیکی و زیستن مسالمت آمیز دو جنس در کنار همه. برای من چیزی فرای جسم و جنس و تفاوت هاشه. برای داشتن رابطه سالم بین دو جنسه بدون ظلم و تبعیض به دیگری.
و عمیقا باور دارم کسانی که بین دو جنس تفاوت می گذارند و سعی می کنند فاصله ها بیشتر بشه و جنسی به تفاوت ها می نگرند منافعی بالاتر از این حرف ها از به جون هم انداختن دو جنس می برند و ما نباید ساده باشیم که تن به این بازی ها بدهیم.
خیلی حرف زدم و باز اونی نشد که می خواستم. حس میکنم خودم و عقایدم را درست باز نکردم و ممکنه بعد از این همه حرف زدن باز برای عده ای سوتفاهم ایجاد بشه.
عده ای از دوستان بهم گفتند کم کار شدم و کم پیدا. راستش یک حسی دارم که مثل یک جور یاس فلسفی نوشتاری !!انگار رفتم به قعر موجم! نه افسرده نیستم ولی انگار مدتیه فکر و موضوع بکری به ذهنم نمی رسه.
ناهید مظفری
بازدید: ۶۲۹
خانم مظفری من شما را نمی شناسم .ما می دانیم که روشنفکری در جامعه ای که اندیشه عموم مردم دچار تعصب است نمایان می شود و عده ای نان روشن فکری را می خورند و از این طریق مطرح می شوند نظیر دکتر شریعتی و غیره-گاهی نیز همین افراد زهری را رقیق می کند که از تجمیع آن جگرههای بسیاری در نسل های بعد سوخته می شود نظیر همین مرد و بازرگان .روشنفکری در جوامع غربی امروز معنایی ندارد و هیچ کس ادعای روشنفکری ندارد زیرا جامعه غربی به نهایت آن چه انسان می تواند درک نماید رسیده است و آنهم حقوق بشر است.در جامعه ما نیز نیازمند روشنفکر نیستیم بلکه نیازمند یک طبقه ای می باشیم که با آثار خود هویت ما را زنده کند زیرا هویت ما که منبعث از تفکرات انسان هایی چون کورش و زرتشت است خود چراغ روشنگری است.پس امروز هر کس ادعای روشنفکری کند و به مبانی خاصی تکیه کند یک حقه باز است نمونه اش اکبر گنجی و دکتر سروش.در مورد بازگشت ارزش زن نیز ما نیازمند فیمینیسم نیستیم و هر کس ادعای فیمینیسمی داشته باشد حقه باز است.در این مورد ما نیازمند طبقه ای هستیم که هویت ما را زنده کند زیرا در گذشته ایران ما زنانی پادشاه-دریاسالار و … داشتیم.نمونه اش آرتیمیس و …-من هم نمی دانم توانستم دیدگاه خودم را بفهمانم ولی واقع خوشحالم که زنان بافقی دارای فکری باز باشند و زنانی چون ماندانا را الگوی خود قرار دهند.