آیا تاریخ دوباره تکرار می شود؟

همگی یادمان هست زمانی را که پس از حرکت اعتراضی و عدالتخواهانه اول کارگران شرکت سنگ آهن مرکزی در سال 79 و در دست گرفتن سکان مدیریت این شرکت توسط مرحوم دهستانی، مهندس تشکری ( از مدیران وقت شرکت و رئیس دانشگاه آزاد ) به همراه خیل کثیری از مردم شهرستان و کارکنان شرکت با دسته گل به استقبال همشهری، دوست و همکار خود آمده بود.

اما این دوستی و رفاقت تا کجا به طول انجامید؟ دو مدیر توانمند شهرستان، یکی در سنگر دانشگاه که از کلاسهای هنرستان شروع شده بود و با همت وی به شهرکی ارزشمند به جهت اشتغالزایی و درآمد برای شهرستان تبدیل شد و دیگری در سنگر ساخت و ساز صنایع جوار معدنی مشغول به خدمت شدند. زمان زیادی طول نکشید که سناریوی بومی کشی و تخریب کلید خورده و بادمجان دور قابچینها از هر دو طرف به شایعه سازی و تخریب طرف دیگر پرداختند. یادم هست این کشمکشها به حدی بالا گرفت که وقتی تصاویری از مصافحه و خوش و بش آن دو بزرگوار در مراسمی در محل بیت الرضا (ع) منتشر گردید، همه انگشت تعجب به دهان گرفتند. و همانطور که همه به آن واقفیم در نهایت این سناریو که عده ای از بدخواهان نیز از آن مسرور بوده و آگاهانه به آن دامن می زدند براحتی و بدون هیچ مقاومتی، منجر به حذف و در حاشیه قرار گرفتن دو مدیر ارزشمند شهرستان گردید. امام یک سوال، چه چیزی از این بازی نحص نصیب شهرستان شد؟

به نظر اینجانب اگر مثبت نگاه کنیم، حمایت از آقای عسکری، دکتر یاراحمدی، صباغیان، ندافیان، حسن تشکری، … و دکتر طالبی ، همه و همه نماد بومی گرایی ماست که به غیر بومی امیدی نیست مگر منافعش در آن تامین گردد. اما بومی بدون هیچ توقعی دست به انجام این مهم خواهد زد چرا که خدمت به همشهریان به وی عزت نفس داده و در واقع آن را خدمت به خود تلقی می کند.

ضمن اینکه برداشت اشتباه عده ای از اقدامات ارزشمند قهرمانانشان را نکوهش می کنم. همین بادمجان دور قابچینها که اکثراٌ به دنبال منافع خود و خود شیرینی بیشتر در محضر قهرمان خود هستند تا از قبل آن به نان و نوایی برسند، به تخریب طرف و یا طرفهای دیگر پرداخته و فضای صمیمی اعتماد و اتحاد را به آفت شایعه سازی، تفرقه و تخریب خودی می آلایند.

لذا در این خصوص به کارگران زحمتکش، دوست و همکار خودم توصیه می کنم که از آنها برحذر باشند و نسبت به طرد و منزوی کردنشان از همین امروز اقدام نمایند و شایسته است بزرگان شهر نیز از آنها برائت جسته، ضمن صبوری، انتقاد پذیری و برزگ منشی، آستانه تحمل خود را بالاتر برده، به شایعات بی اساس که ساخته و پرداخته ذهن عده ای حقیر بوده وقعی ننهاده و با این کار از دامن زدن به آنها جلوگیری نمایند.

یک درخواست از نماینده محترم ولی فقیه، امام جمعه محترم شهرستان نیز دارم و آن اینکه به عنوان پدر معنوی و بزرگ شهرستان، همه را به اتحاد دعوت تا بتوانیم در خصوص دفاع از موجودیت خود در آینده، تک صدا شویم که آفت موفقیت ما، چند صدایی، شایعات بی اساس و تفرقه است.                                                                                            ذره بین