هنر نزدِ ایرانیان است و بس !!! ( 2 )
صبا نامه
هنر نزدِ ایرانیان است و بس !!! ( 2 )
*فقط ما ایرانی ها واجدِ این تواناییِ فوق العاده و حسِّ شامّه ی قوی هستیم که در هنگامِ سفر و به وقتِ رانندگی در جاده ، حضورِ پلیس را ، آن هم از فاصله ی چندین کیلومتری وحتی از پشتِ تپه ها و پیچ و خم های مسیر ، تشخیص می دهیم و احیاناً تا قبل از رسیدن به منطقه ی جریمه ، سرعتِ خودرو را کم کرده و به حدّ مجاز یا نیمه مجاز می رسانیم و یا این که صحبت کردن با گوشی را به وقتِ دیگری موکول نموده و مصرفِ تخمه و آجیل و دیگر تنقلات را به زمانی بعد از دیدار با جناب سروان واگذار می نماییم و تا زمانی هم که در معرضِ دیدِ ایشان هستیم مثلِ بچه ی آدم و به دور از هر گونه مسایلِ ضد اخلاقی و ضدِّ جاده ای رفتار می کنیم . انگار نه انگار که تا ثانیه هایی پیش از این ، همه فعلی انجام می دادیم و به کُل ، بی خیالِ قوانینِ راهنمایی و رانندگی و برادرانِ زحمتکشِ پلیس بوده ایم .
*از نظرِ اکثرِ کارشناسانِ جهان ، ما ایرانی ها همگی هنرمندانِ بالذات و قابلی هستیم چرا که به هنگامِ تخلف در رانندگی و بعد از آن مواجه شدن با پلیس ، قادریم تا با توسل به قوه ی تخیل و داستان سراییِ ذاتیِ خود ، آن هم در حیطه ی دِرام و ملودرام ( همون اشک در بیارِ خودمون یا هندی بازی ) و نیز با بهره گیری از جذاب ترین و تاثیرگذارترین هنرهای نمایشی و سینمایی و احیاناً جلوه های ویژه ی تصویری و صوتی ، پلیسِ بدبخت را بیچاره کرده و دلش را حسابی به درد آوریم واشکش را چون سیلی از خون از دو چشمش روانه سازیم تا شاید . . بله شاید موفق شویم تخفیفی هر چند کوچک و ناقابل حتی به اندازه ی چند تومان هم که شده در نوشتنِ قبضِ جریمه از جناب سروان بگیریم . . . واقعاً که !
*در تمامِ دنیا تنها یک ایرانی است که می داند تورمِ نقطه به نقطه چیست و چه نقشِ مهمی در زندگیِ بشر بازی می کند . چرا که فقط یک فردِ ایرانی ، تورمِ نقطه به نقطه را با گوشت و پوست و استخوانِ خود و نیز با دیگر نقاطِ بدنش لمس کرده و مزه ی آن را چشیده است . اخبارِ مهمِ روزِ یک ایرانی ، عبارت است از : پرداخت یا عدمِ پرداختِ یارانه توسطِ دولت ، میزانِ سهمیه ی بنزینِ یارانه ای و قیمتِ آن در سالِ جدید ، واگذاریِ سهامِ عدالت یا ( سهامِ بی عدالت شَم )! سبدِ کالا یا بی کالا سبد و میزانِ تورمِ نقطه به نقطه و لحظه به لحظه و عُمر تا عُمر و … و … و …
*یک ایرانی قادر است که در طولِ شبانه روز ، چند وعده غذا نوشِ جان کند . چند ساعتی را با آرامشِ تمام بخوابد و استراحت نماید . ساعاتی از وقتش را به تماشای برنامه های بی سر و تهِ تلویزیون بگذراند . حتی با دوستان و آشنایانِ خود ، لحظاتِ زیادی را صرفِ حرف های بی خود و بی نتیجه و احیاناً غیبت کردنِ این و آن نماید و … و ….. و ….. اما یک ایرانی هیچ گاه قادر نیست که در طولِ شبانه روز ، حتی دقایقی از وقتش را ( بله فقط دقایقی از وقتش را ) صرفِ کتاب خواندن و یا تماشای فیلم های هنری و علمی نموده یا در جلساتِ آموزشی و بحث های مربوط به خانه و خانواده و مهارت های زندگی و بحرانِ محیطِ زیست و غیره و غیره و غیره شرکت کند .
[ قصدم از این نکته ها توهین نبود اِصلاح بود ]
نویسنده : جلیل زعیمیان ( صبا بافقی )
بازدید: ۵۵
انشاءالله از خودمون شروع کنیم