تاریخ آموزش و پرورش بافق(۱)

شنیدن صدای معلم ابتداییم بعد از چهل سال!!
هفته پیش یکی از زیباترین روزهای زندگی اینجانب رقم خورد.شاید برای شما هم خاطره زیبایی رقم خورد که معلم کودکیتان را بعد از دهها سال بیابید و بااو صحبت کنید.سالهای ۱۳۵۵ بنده دانش آموز چهارم و پنجم ابتدایی در دبستان خلد برین بافق که با احداث خیابان در وسط بلوار وحشی بافقی (روبروی کوچه اوقاف )واقع گردید بودم.
نام معلمینی چونان مرحوم احمد نوزوزراده،سید علی آزادی، حسین مجری، غلامی، سراجان و آقایان سید علی صدر پور ،سید محمد معزالدینی و آدری هماره در یادم بوده و هست.مرحوم احمد نوروزاده بافقی را سالهای ۱۳۸۰ در روضه خوانی منزل آقای ابوالقاسم عامری بافقی در شهر یزد هر هفته می دیدم و از خاطرات و البته سیلی های استادانه شان با ایشان می گفتم و می خندیدیم و اگر هفته ای ایشان نمی امدند دلتنگشان می شدم تا اینکه خبر فوتشان را وقتی ساکن مشهد شدم شنیدم.خداوند بزرگ روحشان را شاد کند. نمی دانم پسرو دخترشان را که با شهرداری تهران همکاری می کردند و بعد هم به آمریکا رفتند الان کجایند؟ که امیدوارم خداوند سلامتشان دارد و گاهی یاد وطن مالوف بنمایند.
مرحوم سید علی خان آزادی که مدیر دبستان خلدبرین بودند و سیلی های دوطرفه شان معروف بود!! را سعادت دیدار حضوری نداشتم و ظاهرا در تصادفی به سالهای ۱۳۷۰ به رحمت خدا رفتند.خداوند بزرگ روحشان را قرین رحمتش قرار دهد.البته برادر بزرگشان را که دارای طبع شعر هم بودند گاهی در بافق و یزد زیارت می کردم و از صفای باطنشان بهره می بردم.پسر بزرگ مرحوم سید علی خان یعنی جناب مهندس حسین آزادی سالها ی متمادی ، مدیر عامل شهرکهای صنعتی استان یزد بودند و احداث شهرک صنعتی بافق در زمان مدیریت ایشان اتفاق افتاد که خداوند بزرگ نگهدارشان باشد.
جناب آقای معزالدینی را که سالهای متمادی ساکن اصفهان بودند و گاهی برای ایراد سخنرانی به بافق یا باجگان می آمدند را هنوز زیارت نکرده ام ولی سالها منشا خدمات علمی در بافق و بهاباد و اصفهان بودند و هرکجا که هستند خداوند بزرگ نگهدارشان باشد.
جناب آقای صدرپور نیز در دفتر دبستان خلدبرین زیارت می کردم و چندی قبل مصاحبه شان در افق کویر و نیز سایت بافق فردا منتشر گردید و از پیشکسوتان آموزش و پرورش بافق بشمار می آیند و همیشه اخلاق نیکو و رفتار بزرگ منشانه شان در ذهن کودکی بنده بوده و هست.خداوند بزرگ پایدار و برقرارشان دارد.
سایر آمورگاران نیک سرشت خود را نمی دانم کجایند یا چه شده اند ولی بمدد رشد دنیای مجازی به نامی هم فامیل جناب آقای آذری بر خوردم و پس از سئوال متوجه شدم از اقوام جناب آقای آذری که آن سالها ناظم دبستان خلدبرین بودند و بنده هم از خط کشهای گواریشان نوش جان کرده بودم هستند و بالاخره موفق شدم تلفنی صدای نارنینشان را در سنواتی که خودم به پنجاه نزدیک می شوم و ایشان به مرز هفتاد سالگی رسیده اند را بشنوم و شکوهمندانه اشک شوق بریزم! نمی دانید چقدر شنیدن صدای معلمی که فقط تصویری از اواز دوران کودکی خود دارید چقدر زیبا ودلنشین است. اولین جمله این بزرگ مرد که حقی به دامن فرهنگ بافق در سالهایی که حتی جاده مناسبی نداشتیم و آب شربمان هم به شوری طعنه می زد و امکانات امروزی وجود نداشت با لهجه شیرین ترکی برزبان آورد این بود:
“سلام مرا به بافقی ها برسانید چقدر شماها با معرفتید!! آنموقع ها من جز معرفت از بافق ندیدم و حالا که شما تماس گرفته اید خیلی خوشحالم کردید.ممنونم ازتان!!!” آقای آذری که رفت و آمدی هم با آهنشهری داشتند هم اکنون ساکن تبریزند و بازنشستگی خود را می گذرانند.از خداوند بزرگ برای ایشان سلامتی وعمر بابرکت آرزومندم. امیدوارم سایر معلمینی گرانقدری که در مقطعی فراتر از آن زمان ، خوشه چین علم ودانشان بودیم وبعضیشان هم اکنون در قید حیاتند را قدر شناس باشیم و یاد وخاطرات زیبایشان هماره فراروی جاده زندگیمان باشد.اساتید ارجمندی چونان آقایان سید عباس آیت الهی ، ضیا ملکزاده ، سید عباس صدر، برزگری ،کریمی ،دانشمندی، مرحوم شهاب صفا و مرحوم سید حسین علوی که در ادبیات انگلیسی و عربی سرآمد بودند، حق بزرگی بر شهرستان بافق داشته و دارند.این حسن تصادف بهانه ای شد تا نگاهی به تاریخچه آموزش وپروش و مدارس بافق داشته باشم :
اولین اداره آموزش وپروش به شکل امروزی با نام ” نمایندگی فرهنگ بافق ” به سال ۱۳۳۲ یعنی شصت سال قبل در بافق تاسیس و از سال ۱۳۳۸ از اداره فرهنگ یزد مجزا و اعتبارات آن مستقیما به دارایی بافق حواله می شد. حوزه فرهنگ بافق که مشتمل بر بخش بهاباد آنروز هم بود جمعا داری ۱۴ باب دبستان پسرانه و دخترانه و یک باب دبیرستان دو کلاسه بود.
سازمان اداری فرهنگ بافق چنین بود:
۱- آقای حسین مجری……………….. ..رئیس فرهنگ بافق (همان آموزش وپرورش )
۲- آقای سید محمد معزالدینی ………….دفتردار
۳- آقای سید علی اصغر میررکنی …….دفتردار