تک فرزندی تهدیدی برای فردای زندگی

در عصر حاضر، بسیاری از زوجین به دلایل مختلفی که شاید مهم‎ترین آن مسایل و مشکلات اقتصادی باشد حاضر شده‎اند تنها به داشتن یک فرزند بسنده کنند. در حالی‎که نظرات مثبت و منفی زیادی درباره فایده و یا عواقب آن مطرح می‎شود که گاهی تنها در مطرح شدن یک فرضیه یا باوری اشتباه باقی می‎ماند و گاهی حتی به حقیقتی انکارناپذیر تبدیل می‎شود. بررسی برخی از این نظرات و باورها درباره کودکان تک‎فرزند است به والدین آگاهی و شناخت دقیق تری نسبت به آسیب‎های این معضل اجتماعی می دهد.
آن چه به خانواده‌های تک فرزند گفته نشده این است که امکانات مادی نظیر داشتن بهترین لباس، وسایل بازی و خوراکی‌ هیچ گاه جای داشتن موجود زنده‌ای به نام خواهر و برادر را نخواهد گرفت و اگر کودک نیازهایی نظیر بازی، قهر، دعوا، ایثار و فداکاری و مواردی از این دست را در خانه خود و در کنار برادر و خواهر خود تجربه نکند؛ ضمن آن که تبدیل به موجودی از درون منزوی خواهد شد، هیچ گاه مهارت‌های خوب زندگی کردن را به خوبی نخواهد آموخت و بعدها در زندگی شخصی خود در قبال همسر و فرزندان آینده خود نیز با مشکل رو به رو خواهد بود.
اگرچه فراهم آوردن امکانات کامل رفاهی امتیازی مثبت محسوب می‌شود و می‌تواند کمکی در تربیت بهتر فرزند باشد اما نه شرط لازم و نه شرط کافی برای تربیت فرزندی صالح است. تصور کنیم کودکی که از داشتن برادر و خواهر محروم بوده و تمام روز خود را
در اتاقی پر از اسباب بازی و انیمیشن و کارتون به خیال داشتن امکانات و رفاه سپری می‌کند و به همین ترتیب از بودن و هم نشینی با افرادی که با وی پیوند خونی و عاطفی دارند و او را برادر یا خواهر خود می‌دانند برخوردار نیست، آیا چنین کودکی قابل مقایسه با کودک دیگری که به جای بازی کردن با اسباب بازی‌های پلاستیکی با خواهران و برادران خود بازی کرده، با آنا ن درد و دل می‌کند می‌خندد گریه و دعوا می‌کند، قابل مقایسه است؟ کدام یک از این دو کودک اجتماعی‌تر و مردمی‌تر رشد خواهد کرد؟
شما که صاحب یک فرزند هستید آیا بیش از حد به خواسته ها و مطالبات فرزند خود توجه نمی کنید هرچند این خواسته های غیر منطقی، بلند پروازانه و فراتر از توان و بنیه مالی شما باشد از یک طرف محبت و حمایت بیش از حد و از طرف دیگر سخت گیری و کنترل ها متوجه تک فرزند شما است فکر می کنید این توجه بیش از حد چه عواقبی را به دنبال خواهد داشت
شما که تا دیروز به کودک خود محبت بیش از حد نموده اید یک دفعه به دلیل کار زیادمورد بی مهری و بی توجهی قرار گیرداین ناهماهنگی سبب احساس تنهایی عمیق، افزایش میل به فرار، میل به تک زیستی و کاهش توجه به تشکیل خانواده و افزایش سن ازدواج می شود
فرزند شما در دوره اولیه کودکی بیشتر نیازمند حضور شماست ولی در دومین دوره کودکی نقش همسالان بارزتر می شود و مهارت های زیادی را از آنان می آموزد وجود خواهر یا برادر بزرگتر نیز می تواند مهارت های لازم برای اجتماعی شدن او را فراهم کند.
اما فرزند شما که خواهر و برادری ندارد به ناچار باید در کنارشما پرورش یابد بدون این که او تجربه ای از کودکی و نوجوانی خود داشته باشد بابازی ها ونقشهای این گروه سنی آشنا نیست و یک دفعه مسئولیت بزرگسالی را به عهده می گیرد
در واقع از نظر روحی و روانی بسیار سریع تر رشد می کند و دنیا را ازدید بزرگسالی می بیند در نتیجه بلوغ زودرس اتفاق می افتد
بلوغ زودرس کودک شما که تنها از نظر جسمی نشانه بلوغ را دارد باعث بروزافزایش تمایل به شهوت،در نتیجه رفتار ناهنجار مانند خودارضایی می شود

به امید روزهای زیباتر برای کودکان سرزمینم

منبع : کتاب دانش خانواده و جمعیت
طیبه عسکری