فرهنگ احترام به خویشتن
محیط زیست
انسان ها با رفتار و اعمالی که انجام می دهند ، شخصیت خود را به نمایش می گذارند . همچنین فرهنگی که طبق آن بزرگ شده اند و پرورش یافته اند. بیشتر انسان ها از ریخت و پاش و جمع شدن آشغال در محیط زندگی خود گریزانند، دوست دارند خانه و زندگی پاکیزه داشته باشند بخصوص اگر بدانند مهمانی در راه است ، با عجله شروع به مرتب نمودن و پاکیزه کردن خانه می کنند . این انسان ، با شعور بالا ، علاقه مند به فرهنگ و تربیت شده در کانون مقدس خانواده ، همین که پایش را از خانه بیرون می گذارد ، تغییر می کند چون آفتاب پرستی که دائم رنگ به رنگ می شود . این انسان ، فرهنگ و تمدن و اخلاقش در حد چهار دیواری خانه است . در محیط شهری و جامعه ، مراکز تفریحی و هر کجا که گام می گذارد ، خود را مقید به رعایت قوانین خانه نمی کند . انگار به سطل زباله ای بزرگ وارد شده چون به خود اجازه می دهد هر آشغالی را در کوچه و خیابان بریزد . بعد از گردش و تفریح در پارکها ، جنگل ها کنار دریا وجاهای دیگر ، رد پایی از خود بگذارد . یا روی درو دیوار یادگاری بنویسد یا آشغال خوراکی های خود را روی زمین رها کند و برود . من نمی دانم این فلسفه یادگاری نوشتن چیست ! جایی که شما در مسافرت از آن گذر می کنید و شاید دیگر هیچ گاه قدم به آنجا نگذارید ، چرا باید نام شما را به یدک بکشد . مگر آنانکه بعد از شما رهگذرند ، شما را می شناسند ؟ چرا از خود یادگار زشتی و پلیدی جای می گذارید و سفیدی را به سیاهی بدل می کنید . نوشتن نام روی دیوار میراث فرهنگی ، دیوارهای خانه ها ، درختان یا حتی زمین چه فایده ای دارد ؟ آیا شخصیتتان را بالا می برد نه اینها همه نشان از فرهنگ شما دارد . وقتی با بی خیالی کیسه محتوی آشغال را کنار جاده ، درختان و جاهای دیگر رها می کنید و می روید ، شاید این کار زشت را مردم نبینند ولی خانواده شما ، همچنین شخصیت شما شاهدند . متوجه نیستید اما با همین کار به نظر شما بی اهمیت ، در ذهن و خاطره فرزندان و همراهانتان تغییر می کنید. متزلزل می شوید . بزرگترها در ذهن کودکان بزرگند ولی وقتی کارهای ابلهانه انجام می دهند ، تصویر روشن و دوست داشتنیشان در ذهن بچه ها کدر می شود . به طور حتم این کارهای زشت توسط بچه ها در آینده تکرار می شود چون آموزگارانی خردمند ندارند . ذهن پاکشان صحنه های زشت و کارهای کودکانه شما را ضبط می کند و آن را به کار می بندد . اگر برای شخصیت خودتان احترام قائل نیستید ، اگر به خود و محیط زندگیتان احترام نمی گذارید ،جلو دیگران بخصوص بچه ها رعایت کنید . شما الگوی زندگی فرزندان خود هستید پس افکار و اندیشه هایتان را برای خود نگه دارید حق ندارید با اعمال ناشایست علاوه بر انتقال آن به کودکان بی گناه خود موجب آلودگی و کثیفی محیط جامعه شوید .
اگر هر کدام از ما خود را پاسدار طبیعت و محیط زیست بدانیم ،خود رعایت کنیم و دیگران را تشویق ، محیط زیستی زیبا و طبیعتی دوست داشتنی خواهیم داشت که هم خود از آن لذت می بریم هم دیگران .
عالیه نقیب الذاکرین بافقی(مهرگان)
به نظر من کشور ایران ،کشور عجایب هست نه هند و چین .هشتاد میلیون جمعیت با هشتاد میلیون فرهنگ و فکر واخلاق و ایده که بررسی در طول این سالهای می بینیم تغییر چندانی در آن صورت نگرفته است همه شعار را می دهند و توقع عمل به آن از موجودات فرازمینی یا فرامرزی دارند.چون مسئولین برایشان پیشنه تاریخی و فرهنگی مهم نیست پس در نتیجه برای مردم هم کم کم بی اهمیت می شود که اتفاق افتاده است و مراحل بحران خود را پشت سر گذاشته و به مرحله فوق حاد رسیده است .مسایل مهم برای مردم که تقصیر خودشان نیست و نوعی سیاست بازدارنده است از طرف جناحهای سیاسی مثل یارانه ،قیمت خودرو ،اشتغال ،…..است که باعث میشود مردم به این مسایل فکر نکنند
ببخشید خانم مهرگان کتاب که در مورد تاریخ چغارت نوشتید در چه مرحله ای است هنوز چاپ نشده،هزینه چاپ چقدر می شود
اصلا این مسایل فکر نمی کنند