همگرائی و وحدت ، راهبرد مدیریت دینی

هرکسی و هرچیزی تا وقتی ساکن است ، مورد احترام است . تا ساکت است مورد تعظیم و تجلیل است اما همین که به راه می افتد و یک قدم بر می دارد نه تنها کسی کمکش نمی کند ، بلکه سنگ است که به طرف او پرتاب می شود.

                                                                                                                                 علامه شهید آیه الله مرتضی مطهری (ره)

قریب به نیم قرن که از عمر استخراج بزرگترین معدن روباز کشور و قطب حساس اقتصادی شهر ما می گذرد بندرت دورانی چون دوران کنونی بر مردم محروم ما گذشته است که در آن فرزندان پاک و بی آلایش آن با تکیه بر قدرت مدیریتی خود و توان بالای تحلیل مسائل و نیز توجه بیش از اندازه به عمران و ابادانی و توسعه شهر محروم بافق بر کرسی مدیریتی آن تکیه زده باشند و آمده باشند تا ثابت نمایند که نه تنها در این بعد از ابعاد ارزشمند خود از بیگانگان کمتر نیستند بلکه بمراتب بیشتر و کارآمدتر نیز هستند اما چه کنیم که در هر مکانی از اماکن این عالم خاکی که قدم برداری هستند کوته فکران کج اندیشی که جز به فرمان هوی و هوس حرکت نمی کنند و جز به کژی ، اندیشه ای در سر ندارند و حتی علیرغم ادعائی که دارند حاضر هم نیستند کلام حقی را که امام جامعه اشان با بانگ بلند و به کرات آواز میدهد بشنوند ” کأن فی اذنیهم وقراً ” در آموزه های قرآن کریم ، این کتاب مهجور عصر ما آمده است که ” وتعاونوا علی البر و التقوی و لا تعاونوا علی الأثم و العدوان ” (مائده آیه 2 ) و فرمان خداوند جل جلاله است تا انسان همتش را در جهت نیکی ها و نگرشش را در مسیر سازندگی و رشد قرار دهد آنسان که امروزه مدیریت بسیجی شرکت سنگ آهن مرکزی و حلقه فعال مدیران پیرامون وی که جملگی از خانواده شاهد و ایثارگر هستند و از روز نخست شعار هم اندیشی و هم افزائی وحدت و همدلی و محبت سر داده اند ، و نه چونان کسانی که نان به شعارشان خورده اند و هیأت اخلاق دینی در پس ظاهر خود وا نهاده اند و جز از آن طریق عمل می کنند و در مسیر عداوت و کینه توزی ، خصومت و خود بینی ها قدم بر میدارند که اینگونه عمل را شیطانی نامیده اند و نیک باید بدانند این جماعت قلیل کژاندیش که نباید به بهای دین نان خورد و باید رجعتی دوباره کنند به حق و حقیقت و تأملی باید بر فرمایشات امام مظلوم جامعه ، امام خامنه ای عزیز و اگر چنین شود و ما تأسی به فرمان حق و امام عصر خود کنیم افق های روشن و مثبتی در فرا روی ما گشوده خواهد شد و ضمن بهره مندی از نتایج اعجاب انگیز این تعاون خجسته ، ضریب امنیت روحی و اجتماعی جامعه و کانون زندگی خود را افزایش خواهیم داد و از دیگر سوی ، کارآمدی و عنصر خودباوری نیز در سایه این همیاری و همراهی خود را نشان داده و نمودار توسعه و رشد همه جانبه جامعه ما سمت صعودی پیدا خواهد کرد و اینچنین است که اگر در این مسیر لغزشی نیز از ما سر زند ، دیگران آنرا به صواب توجیه و بر قاعده این سخن که ” انسان ممکن الخطا است ” از ما می بخشند و آنرا حمل بر خودمحوری ، خودبینی ، طغیان و سرکشی و … نخواهند نمود چرا که مؤمن حقیقی جز خدا را نبیند و جز به فرمان مطاع حضرتش گردن ننهد و جز به جلب رضایت او نیندیشد !

پس ما در لوای مسلمانی و ادعای پیروی از ائمه اطهار (ع) که به هر بهانه ای آنان را سپر کج اندیشی و کج رفتاری احتمالی خود می کنیم برای یکبار هم که شده بانگ مظلومانه و رسای امیر مؤمنان علی (ع) را از ژرفای تاریخ بشنویم که می فرماید : ”  فتاسی متاس بنبیه و اقتص اثره و ولج مولجه و الا فلا یامن الهلکه … ” ( نهج البلاغه خطبه 160 ) که اگر جز به رفتار و سیره عملی این بزرگوران متمایل باشیم فرجام ما هلاکت است و مسیری که در ان قدم بر می داریم یقیناً راه باطل و ضلالت ! و ادعای پیروی از ائمه هدی (ع) جز گزافه ای بیش نخواهد بود !

یاران ایمانی ! نیک بدانیم که دامن زدن به اختلافات و آحاد مردم را طعمه امیال خدای ناکرده ناصواب خود کردن به معنی دور شدن از حقیقت خدائی ماست و نقد ایمان را در آتش هوس سوزاندن ! و ما بعنوان انسان و با توجه به ظرفيت عظيم و بي‌حد خود براي رسيدن به تعالي و رشد بايد آماده تغيير شويم ، اين تغيير بايد ابتدا از تفكر و نگرش ما به خود و زندگي شروع شده و سپس به نحوه رفتار و عملكرد ما در جامعه و محیط کار و زندگی تسري يابد .

این قاعده را فراموش نکنیم که شرايط زندگي ما ممكن است برآنچه هستيم تاثير گذاشته باشد اما براي آنچه مي‌خواهيم بشويم خودمان مسئول هستيم و ما زاده نشدیم تا دائم در جدال و تفرقه و تشتت باشیم بلکه ما آمده ایم تا در لوای ایمان و در حظ آرامش آن به سمت رشد و تعالی ، هم آن که هدف خلقت ماست قدم برداریم !

 حبیب حسن زاده