بقیع و بقعه‌های آن؛ 89 سال از تخریب بقیع گذشت
آثار تاریخی در هر کشوری از ارزش و جایگاه خاصی برخوردار است و گاهی افراد جامعه هویت خود را براساس آثار به جای مانده از گذشتگان خود معرفی می کنند. به دلیل حضور و ظهور بسیاری از ائمه اطهار علیهم السلام در سرزمین حجاز، عربستان هم اینک بسیاری از آثار اسلامی را در خود جای داده است و شاید بتوان این کشور را به عنوان نخستین سرزمین اسلامی معرفی کرد که آثار اسلام در آن ظهور و بروز دارد.
یکی از آثار گرانبها و بسیار ارزشمندی که در سرزمین حجاز وجود دارد، وجود قبور مطهر ائمه اطهار علیهم السلام در شهر مدینه منوره است که متاسفانه در هشتم شوال سال ۱۳۴۴ هجری قمری، قبرستان بقیع به عنوان مهم‌ترین قبرستان اسلام به دست وهابیون سلفی تخریب و این جنایت از دیدگاه جهانیان به فراموشی سپرده شد.
به دلیل وقوع مسائل مختلف جهانی و کشتارهای بی رحمانه که در جهان رخ می دهد هر سال شاهد برپایی مجالس و محافل بزرگی در دنیا هستیم که مردم دنیا به عنوان های مختلفی این وقایع را گرامی می دارند و اعتراض خود را به دلیل وقوع چنین حوادث به جهانیان اعلام می کنند؛ اما هم اینک ۸۹ سال از وقوع ناگوارترین حادثه تاریخ می گذرد، دریغ از یک لحظه اعتراض و یا سکوت جهانیان به این حادثه.
دلیل تخریب قبرستان بقیع
اعتقادات وهابیون در ادامه عقایدی است که ابن تیمیه آنها را بیان می‌کرد و می‌گفت: «احادیثی که از پیامبر درباره زیارت قبور رسیده تماما ضعیف بلکه جعلی است.» محمدبن عبدالوهاب هم در هنگام ظهور وهابیت در حجاز همین عقاید را پیش گرفت تا جایی که شورای افتاء وهابیون بستن بار برای سفر به قصد زیارت صالحین و انبیاء و دیگران غیر مجاز و بلکه بدعت دانستند.
به همین دلیل حدودا هزار سال پس از همان روزی که عضدالدوله دیلمی، سازنده بارگاه امیرالمومنین علی(ع) در نجف از دنیا می‌رود در گوشه‌ای دیگر از دنیا، عدهای بارگاه ائمه بقیع در مدینه و تعدادی دیگر از بزرگان صدر اسلام را خراب می‌کنند و تلی از خاک به همراه تکه سنگی بالای آن به جای می‌گذارند تا از بدعت جلوگیری کنند.
وضعیت بقیع قبل از تخریب
تا پیش از تخریب و ویرانی قبور مطهر بقیع توسط وهابیت متعصب که براساس معتقدات خود، به تخریب بسیاری از آثار تاریخی پرداختند، بر روی قبور پیشوایان و سایر بزرگان اسلام که در مدینه مدفون بودند گنبدها و بناهایی قرار داشت. ائمه بقیع در بقعه بزرگی که به طور هشت ضلعی ساخته شده بود و اندرون و گنبد آن سفیدکاری شده بود مدفون بودند.
پس از تسلط وهابیون بر مدینه آنها ضمن تخریب قبور، آثاری که بر روی قبور قرار داشت را نیز از بین بردند. در جریان این واقعه بارگاه امام حسن مجتبی (ع)، امام سجاد (ع)، امام محمدباقر (ع) و امام جعفر صادق(ع) ویران شد.
آنان اضافه بر قبور مطهر ائمه معصومین (ع)، دیگر قبور منسوب به فاطمه زهرا (س)، عبدالله بن عبدالمطلب و آمنه پدر و مادر پیامبر اسلام، قبر مطهر فاطمه بنت‌اسد (ع) مادر امیرالمومنین (ع)، قبر مطهر حضرت ام‌البنین (ع)، قبرعباس عموی پیامبر، ابراهیم پسر پیامبر (ع)، قبر اسماعیل فرزند حضرت صادق (ع)، قبر دختر خواندگان پیامبر (ع)، قبر حلیمه سعدیه مرضعه پیامبر (ع) و قبور شهدای زمان پیامبر (ع) را تخریب کردند.
بقیع، قبرستان مردم مدینه
بقیع، قبرستان مردم مدینه، پیش و پس از اسلام بوده است و نباید آن را قبرستان شیعیان پنداشت. قبل از ورود اسلام به مدینه، مردگان در دو قبرستان «بنی سلمه» و «بنی حرام» دفن می‌شدند.
پس از دفن شدن ابراهیم – فرزند رسول الله (ص)- در بقیع، مردم مدینه علاقه‌مند شدند پیکر اقوام و عشیره خود را در آنجا دفن کنند و هر یک از قبایل مدینه، درختان و ریشه‌های بخشی از بقیع را قطع و زمین آن را برای همین منظور آماده کردند و تدریجاً آن دو مدفن قدیمی مدینه متروک شد.
بقیع و بقعه های آن
پس از رحلت پیامبر (صلی الله علیه وآله) تا به امروز، این قبرستان، همچنان آباد و برقرار بوده و بسیاری از صحابه و تابعین و علما را در طول تاریخ در آغوش خود جای داده است.
اکنون قبور موجود در بقیع به صورت فضای باز و ساده و بدون بقعه درآمده و قبرها جز نشانی ساده، به صورت سنگی که بالای سر آنها گذاشته شده، چیزی ندارد. با این حال، تعلق خاطر مسلمانان به مدفون شدگان بقیع سبب گردید که همچنان قبر عدهای از بزرگانِ مدفون، مشخص باقی بماند; گرچه به مرور زمان، قبور صدها بلکه هزاران تن از صحابه و تابعین به دست فراموشی سپرده شد و قبر آنان نامشخص ماند.
نخستین تخریب قبور ائمه بقیع
نخستین تخریب قبور مطهر ائمه بقیع به دست وهابیون سعودی در سال ۱۲۲۰ هجری یعنی زمان سقوط دولت اول سعودی‌‌ها توسط حکومت عثمانی روی داد، پس از این واقعه تاریخی – اسلامی با سرمایه‌گذاری مسلمانان شیعه و به کار بردن امکانات ویژه‌ای، مراقد تخریب شده به زیباترین شکل بازسازی شد و با ساخت گنبد و مسجد، بقیع به یکی از زیباترین مراقد زیارتی و در واقع مکان زیارتی – سیاحتی مسلمانان تبدیل شد.
دومین تخریب بقیع
دومین و در واقع دردناک‌ترین حادثه تاریخی – اسلامی معاصر به هشتم شوال سال ۱۳۴۴ و پس از روی کار آمدن سومین حکومت وهابی عربستان مربوط می‌شود؛ سالی که وهابیون به فتوای سران خود مبنی بر اهانت و تحقیر مقدسات شیعه، مراقد مطهر ائمه و اهل‌بیت پیامبر(ص) را مورد دومین هجوم وحشیانه خود قراردادند و بقیع را به مقبره‌‌ای ویران شده و در واقع مهجور و ناشناخته تبدیل کردند.
تخریب قبور در مکه، مدینه، جده و کربلا
وهابیون در سال ۱۳۴۳ هجری قمری در مکه گنبدهای قبر حضرت عبدالمطلب (ع)، ابی‌طالب (ع)، خدیجه (ع) و زادگاه پیامبر (ع) و فاطمه زهرا (ع) و “خیزران” عبادتگاه سری پیامبر (ع) را با خاک یکسان کردند و در جده نیز قبر “حوا” و دیگر قبور را تخریب کردند. در مدینه نیز گنبد منور نبوی را به توپ بستند، ولی از ترس مسلمانان، قبر شریف نبوی را تخریب نکردند آنها همچنین در شوال ۱۳۴۳ با تخریب قبور مطهر ائمه بقیع (ع) اشیاء نفیس و با ارزش آن قبور مطهر را به یغما بردند و قبر حضرت حمزه (ع) و شهدای احد را با خاک یکسان و گنبد و مرقد حضرت عبدالله و آمنه پدر و مادر پیامبر (ع) و دیگر قبور را هم خراب کردند.
وهابیون متعصب در همان سال به کربلای معلی حمله کردند و ضریح مطهرحضرت امام حسین(ع) را کندند و جواهرات و اشیاء نفیس حرم مطهر را که اکثرا از هدایای سلاطین و بسیار ارزشمند و گرانبها بود، غارت کردند و قریب به ۷۰۰۰ نفر از علما، فضلا و سادات و مردم را کشتند. سپس به سمت نجف رفتند که موفق به غارت نشدند و شکست خورده برگشتند.