جاودانگی پرستار بافقی در سپهر گیتی ایثار و اهداء

دسته: مقالات
۱۱ دیدگاه
چهارشنبه - 29 دی 1395

در کشاکش آزمون پایانترم دانشجویان؛ یکی از دانشجویان کارشناسی ارشد پرستاری در دیار مردمان شجاع و زنان پاکدامن بافق که در بیمارستان ولی عصر(عج)  مشغول به خدمت بود پس از سالها پرستاری از بیماران دردمند و  با روح وروان خستگی ناپذیر؛ نابهنگام وناخواسته در انتهای شب به عارضه مرگ مغزی به دیار باقی شتافت.

و اما براستی مرگ مغزی چیست؟ و چرا تاکنون هیچ کس را برگشتی از مرگ مغزی نبوده است ؟ و سؤال دیگر آنکه چرا می بایست با رضایت فرد سانحه دیده و بستگان او نسبت به اهدای اعضاء وی به افراد نیازمند اقدام نمود؟

توضیح مختصر آنکه مغز و سیستم یکپارچه مغزی انسان از بسیاری از نرون ها و رشته های عصبی شکل گرفته و وظیفه گیرندگی و فرستادن پیام را به سایر نقاط بدن دارند. مغز آدمی در دو نیمکره راست و چپ به مانند نیمی از شکل مغز گردو در کاسه سر هر انسانی قرار گرفته که تمامی وظایف کنترل ونظارت بر فعالیتهای بدنی را برعهده دارد.

هرکدام این دو بخش بوسیله پلهای ارتباطی درمرکز سر بهم متصل هستند و هر بخش به دو قسمت جلویی و پشتی تقسیم می شوند. این تمثیلی از چهار اتا ق یک منزلیست که درب ورودی به آن  دقیقا در پشت سر و بالای گردن در ناحیه ای به نام بصل النخاع با عنوان دنبالچه مغزی قرار دارد و که مثال بارز آن با مشابهت نزدیک مانند کنتور برق منزل است با سیم کشیهای داخل ساختمان که نقش کلید را برای روشن یا خاموش شدن فضای خانه را بر عهده دارد.

اینک اگر به هر دلیلی  و در اثر هر حادثه ای اتصالی یا فشار بیش از حد به رگهای خونی مغز وارد شود مرگ مغزی روی میدهد و گفته میشود مرگ مغزی در اثر شوک یا ناراحتی یا ضربه ناگهانی به پشت سر رخ داده که نتیجه آن  پاره شدن رگ های  خونی  مغز  و از دست دادن فرم و شکل ظاهری زیبای گردویی مغز و تشبیه آن کاسه محتوی ماست میشود.

فردی که به عارضه مرگ مغزی مبتلا شده است مانند کسی است که به خواب عمیق فرو رفته و با کمک دستگاه تنفس مصنوعی ریه هایش پر از اکسیژن می شود و قلبش به سبب اکسیژن رسانی  تا مدت زمان محدودی پس از واجد ضربان و فعالیت است و حتی درمواردی دیده شده است که پوست وی گرم و به رنگ صورتی است. هرچند توضیح بیشتر در خصوص تفاوت و عوارض باقیمانده از مرگ مغزی و کمای عمیق و زندگی نباتی ازحوصله مقال خارج است لیکن تاکنون درهیچ موردی برگشت به زندگی پس از مرگ مغزی گزارش نشده است.

با این توصیفات و برداشت و درک شخص نویسنده ازمرگ مغزی و توضیح اینکه در ایران روزانه قریب به ده نفر از بیماران نیازمند به پیوند اعضاء به دلیل نرسیدن عضو پیوندی جان خود را از دست می دهند می بایست پس از مرگ مغزی چه اقدامی نمود که هم خدای را از بندگانش رضایت داشت هم نیازمندی از بندگان خدا که چشم به راه  پیوند یک عضو هست را با اهدا اعضاء جان تازه ای بخشید.

خداوند صراحتاً در آیه 32 سوره مائده فرموده است: « هر کس انسانی را از مرگ برهاند و زنده بدارد مانند آنست که همه انسان ها را زنده داشته است. »

و شاعر شیرین گفتار چه زیبا سروده است که :

هر آنکس به شخصی ببخشد حیات                     ز چنگال مرگش ببخشد نجات

بود مثل اینکه بداده ست جان                           به هر کس که بوده است اندر جهان

و اینجاست که میشود گفت :

اهداء عضو _ اهدا زندگی

و من امروز آمده ام تا آینه ای در برابر آینه ات گذارم تا شاید بتوانم از تو ابدیتی بسازم.

تن که نه در راه عزیزان بود               بار گرانیست کشیدن به دوش

یادمان باشد که زندگی را هم می شود اهدا کرد و کمترین تاثیر و نتیجه اهداء عضو نجات جان انسانی دیگر است. اهداء عضو یعنی شروعی دوباره و بخشیدن زندگی به انسانی دیگر. و از منظری اهداء عضو طلوع خورشید حیات زندگی است اما اینبار در سرزمین انسانی دیگر.

و در نهایت اهدا عضو یعنی: نقطه سر خط…….

از آخرین روز هفته گذشته که بانو سمیه تفکری در اثر ضایعه مرگ مغزی به دیار باقی شتافت تا به امروز ایشان سومین نفر در شهر بافق هستند که اعضای بدن خویش را به 9 نفر از نیازمندان و دردمندان و اقعی اهدا نموده اند و قبل از ایشان مرحوم عباسعلی طالعی دراردیبهشت 94 و مرحوم فرهاد شمس الدینی در آبان 94 اعضای بدنشان را به نیازمندان اهداء نموده اند.

و اینک در این روزهای غمزده شهر بافق در استان دارالعلم و دارالعباده یزد ؛ آنچه که  مرگ با نو سیمه تفکری را  برای دوستان و همکاران و همشهریان خاطره ای نیک ساخته ذکر تلاش و پیگیری های سترگ ایشان در زمان حیات پرستاری از بیماران و دردمندان بافقی بوده است و خواهد بود.

خانم مرحومه تفکری نمونه عینی و ملموسی است از ایثار و فداکاری پرستاران و امدادگران سفید پوش که در زمان حیاتش پرستار جسم و مرقب روح و روان بیماران  و آسیب دیدگان  بوده و در زمان رفتنش هرچند  خنده از لبان دخترش رها شد اما با اهداء اعضایش گل خنده بر لبان خانواده هایی شکفت که تا عمر دارند دعای خیرشان پشت سر ایشان است که برای همیشه در سپهر ایثارگری بافق جاودانه گردید.

هرچند قبل از ایشان سونامی همه گیر اهداء عضو در زمان فوت عسل بدیعی از بازیگران عرصه سینما و سیما موج بزرگی به راه انداخت و رضا داود نژاد به عنوان بازیگر دیگر این رسانه توانست  با دریافت کننده عضو کبدش از اهدا کننده و ایثارگری دیگر این سیکل و چرخه را برای مدت زمانی هرچند محدود ادامه دهد.

پس از آن به منظور پاسداشت همه ایثارگران و اهداء کنندگان اعضاء و ترو یج وگسترش فرهنگ اهدائ عضو درزمانهای متقاوت جشنی با نام جشن نفس در گوشه گوشه ایران برگزار می شود که می بایست پیگیریهای لازم نیز دراین خصوص درشهرمان بعمل آید.

و اینک در اخرین سطر از زندگی بانو تفکری می بایست بیش ازاین گفت و شنید که او در پرستاری چونان مادری دلسوز با قلبی سرشار از رأفت و محبت بر بالین بیماران می نشست و تا بارقه ای از امید در چشمان مریضشان نمی دید از کنارشان نمی رفت.

وی پرستاری را فقط در انجام وظیفه اداری وکاری خویش محدود نکرد و با اهداء اعضایش سایه ای از انسانیت و ونوع دوستی بر سر کسانی گسترانید که معنای واقعی مادر  و پرستاری را از سرور و سالار خویش ( زینب کبری) آموخته اند و در راه انجام آن از جسم وجان خویش گذشته اند.

قطعا  خانم تفکری نمرده است و نخواهد مرد. ما نیز یادمان باشد که پس از مراسم ترحیم و تکریم ایشان اهداء عضو را در لابه لای پیام های تسلیت و تعزیت باقی نگذاریم و مسئولین مرتبط با برنامه ریزی دقیق و شناسایی نیازمندان واقعی با برگزاری جشن  نفس قدردان وادامه دهنده راه ایشان  و اهداف مبتلایان به ضایعه مرگ مغزی باشیم.

شادی روح ایشان و مرحومین طالعی و شمس الدینی نثارمی کنیم یه شاخه گل با ذکر صلوات  اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

احمد برزگری بافقی


پرینت اشتراک گذاری در فیسبوک اشتراک گذاری در توییتر اشتراک گذاری در گوگل پلاس
بازدید: ۱۹۲
برچسب ها:
دیدگاه ها
شادکام این نظر توسط مدیر ارسال شده است. چهارشنبه 29 دی 1395 - 4:46 ب.ظ پاسخ به دیدگاه

سلام بر شما اقای برزگری واقعا خیلی مقاله عالی و به زبان قابل فهم
اجرکم عند الله

عبدالله این نظر توسط مدیر ارسال شده است. پنج‌شنبه 30 دی 1395 - 8:08 ق.ظ پاسخ به دیدگاه

درود بر شما جناب برزگری عزیز وسپاس به خاطر مطالب ارزنده تان.
بله روح این عزیزان سفرکرده شاد و یادشان تا ابد گرامی باد.

علی این نظر توسط مدیر ارسال شده است. پنج‌شنبه 30 دی 1395 - 8:18 ق.ظ پاسخ به دیدگاه

سلام آقای برزگری واقعاعالی

antic این نظر توسط مدیر ارسال شده است. پنج‌شنبه 30 دی 1395 - 6:56 ب.ظ پاسخ به دیدگاه

با هر کلمه ی این مقاله میشه باهاش زندگی رو ساخت

antic این نظر توسط مدیر ارسال شده است. پنج‌شنبه 30 دی 1395 - 8:58 ب.ظ پاسخ به دیدگاه

عالی بود عالی

بافقی این نظر توسط مدیر ارسال شده است. جمعه 1 بهمن 1395 - 11:09 ق.ظ پاسخ به دیدگاه

این که ایشان کار بزرگی کرد حرفی نیست ولی چرا اهدا عضو فرهاد شمس الدینی و طالعی صدا نکرد؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

رسول این نظر توسط مدیر ارسال شده است. یکشنبه 3 بهمن 1395 - 2:42 ق.ظ پاسخ به دیدگاه

با نظر بافقی موافقم جناب برزگری

الف-برزگری بافقی این نظر توسط مدیر ارسال شده است. یکشنبه 3 بهمن 1395 - 5:12 ب.ظ پاسخ به دیدگاه

از ابراز لطف و زحمت خوانندگان و دوستان محترم که با صبر و حوصله مطالب بیان شده را خواندند بی نهایت سپاسگزارم و معتقدم هم در خصوخصوص اهدای عضو وهم در خصوص ایثارو ازجان گذشتگی پرستاران محترم حق مطلب ادا نشده و قدردانی و قدرشناسی از زحمات این فرشتگان سفیدپوش برهمه ما الزامست و تقدیر از اهداءکنندگان اعضا وظیفه ذاتی و انسانی ماست و از این بابت عذر تقصیر مرا بپذیرید

حمید رضا ندافیان این نظر توسط مدیر ارسال شده است. یکشنبه 10 بهمن 1395 - 10:00 ق.ظ پاسخ به دیدگاه

با سلام خدمت جناب برزگری و احسنت به استعدادتان در روح بخشی به کلمات با قلم
در جواب دوست عزیز بافقی باید بگم که در جریان اتفاق اخیر که متاسفانه منجر به از دست دادن یک پرستار خوب و موثر مرحومه تفکری شد مواردی وجود دارد که قاعدتا عاقبت بخیری ایشان را کمی پررنگ تر از دو عزیز یاد شده مرحومین طالعی و شمس الدینی جلوه داد که مختصری از آن که البته نظر بنده می باشد را در به حضورتان عرض می کنم
اول از همه اینکه ایشان (مرحومه تفکری)خود یک پرستار بودند آن هم پرستار بخشی از بیمارستان که وی را بیش از پرستاران بخش های دیگر با پدیده ی مرگ مغزی و نیز با حال و روز بیماران مستعد پیوند اعضا اشنا کرده بود به گونه ای که میشه گفت قطعا حال اینگونه افراد را با روح و جان خودش لمس و درک کرده و وقتی یک پرستار که اینچنین با چم و خم کار پزشکی آشنا بوده و نیز مدرس امدادگری باشد و به صورت داوطلبانه اقدام به گرفتن کارت اهداعضو کند، نشانگر این هست که مرگ مغزی یعنی 2 راهی فوت و یا زنده ماندن اعضا در بدن دیگر انسان های مستعد عضوگیری و قطعا راه سومی نخواهد بود به غیر از معجزه که درصد آن به صورت خوشبینانه یک در میلیارد است و این مهم اطمینان خاطری به خانواده هایی میدهد که متاسفانه در ازمون سخت قبول یا عدم قبول اهدا عضو عزیزشان قرار می گیرند که بجای از دست دادن جسم و روح عزیزشان تنها جسم را رها کنند و روح را در بدن دیگران ابقا کنند(البته این مهم به سادگی گفتن و نوشتن نیست خدا صبری عظیم به این خانواده ها بدهدو خودش مسکن درد دلشان باشد)
دوم اینکه انتخاب شغل پرستاری خود یک فداکاری و اقدامی است از سر خیرخواهی و کمک به همنوعان، چرا که نه حقوق انچنانی و نه مزایایی قابل توجهی در ان دیده میشود که انسان از سر رفع نیاز مالی خودش تن به همچنین کاری بدهد که هر روز و شب با دردمندی مردم روحیه و اعصاب خودش رو درگیر کنه و حتی بیش از نیمی از عمر خود را در محلی که گوشه به گوشه ی ان به وسیله ویروس ها و بیماری های متنوع ممکن است الوده بوده و هرلحظه تنور ابتلای پرستار و دیگر عزیزان همکارشان به این بیماریها داغتر از قبل می باشد و واقعا انتخاب این شغل اقدامی است خیرانه و فداکارانه که خانم تفکری نه تنها خودش رو درگیر این شغل در ظاهر شیک و با کلاس و در باطن پر از خطر های نهفته و غیر پیشبینی کرده بود بلکه علی رغم اشنایی با همه ی احوالات این صنف پرمشقت کسی را بعنوان شریک زندگی اش انتخاب می کند که تا یاد داریم در همان راستا در لباس مقدس و سفید رنگ اورژانس در حال خدمت به مردم بوده و متاسفانه اکنون بر خلاف عادت دیدگان ما این روزها پیراهن سیاه به تن دارد و شریک زندگی و همسنگری پرتلاش و موثر در جبهه ی ایثار و از خود گذشتگی را از دست داده و این مختصر اطلاع از سابقه ی وی نشان از ان دارد که داوطلب اهدا عضو شدن و نیز لیاقت محقق شدن ارزوی مرحومه تفکری به مانند شاهکار یک هنرمند هنرهای تجسمی است که شاید هزاران اثر دارد اما یک اثرش او را در یاد ها جاودانه می کند و همین موضوع است که عاقبت به خیری ایشان درخششی بیشتر در اذهان مردم داشته و ایشان تا ابد به عنوان اسوه ی فداکاری برای مردم بافق و شاید هم استان و … جاودانه خواهند بود.
و چه جای تاسف است که حتما باید اتفاقی حزن انگیز و اندوهگین رخ دهد تا انسان هایی مانند این پرستار موثر و اتشنشان های عزیزی که تا قبل از رخداد جریان تخریب ساختمان پلاسکو مورد بی لطفی مسئولین و مردم قرار می گیرند و بعد از عروجشان سنبل صفحات مجازی و …. می شوند .
خدا به خانواده مرحومه تفکری و خصوصا به همسرش محمد اقای زینلی صبر عظیم و به ان مرحومه توفیق محشور شدن با بزرگ پرستار تاریخ حضرت زینب (س)را عطا فرماید و روح عزیزانی چون عباسعلی طالعی و شمس الدینی را همچنان مورد لطف و رحمت خود قرار دهد .

دوست قدیمی این نظر توسط مدیر ارسال شده است. چهارشنبه 13 بهمن 1395 - 7:34 ق.ظ پاسخ به دیدگاه

سمیه نیز همانند عموهای شهیدش (شهیدان احمدومحمودتفکری)روحیه ایثار را معنانمود.روحش شاد

محمود این نظر توسط مدیر ارسال شده است. پنج‌شنبه 14 بهمن 1395 - 9:34 ب.ظ پاسخ به دیدگاه

خدا بیامرزدش روحش شاد

You cannot copy content of this page