آمد و رفت فرمانداران

هیجدهمین فرماندار تاریخ بافق،درحالی _ ناگهان _ رفت که فقط یکسال و نیم از زمان مدیریتش می گذشت. از روزی که پرویز پیروی در سال 1347 به مقام فرمانداری بافق رسید، حسین ندافیان یکی از کوتاهترین دوره های مسئولیت این مرکز مهم دولتی را به عهده داشت. و این درحالی است که مسعود شریعتی با بیش از پنج سال خدمت و عباس بزاز اصفهانی با حدود پنج سال خدمت، طولانی ترین دوره های فرمانداری بافق را به نام خود ثبت کرده اند.

خبر آوردند که فرماندار بافق بازنشسته شده است. البته بازنشستگی ماموران و کارکنان دولت امر غیرطبیعی و دور از انتظاری نیست. اما آمدن و رفتن سه فرماندار در طول شش سال، جای سوال و پرسش دارد. و آن پرسش این است که این تغییرات زودهنگام  به نفع توسعه شهر بافق هست یا خیر؟ و آیا تغییر عالیترین مقام دولتی در شهری چون بافق  می تواند خللی در روند اجرای امور به وجود آورد یا نه؟

در بافق پس از روی کارآمدن دولت احمدی نژاد تاکنون سه فرماندار در این مقام آمده و رفته اند. اولی بیش از دوسال، دومی سه سال و این آخری یکسال و نیم. هر سه تن نیز به بازنشستگی رسیده اند. رسمی که چند سالی است در ارگانهای دیگر هم دیده شده است. یعنی آدمهایی با بیست و چند سال سابقه خدمت پستی می گیرند و با همان عنوان به پایان خدمت خود می رسند. اگرچه این مسئله برای خود اشخاص می تواند تا حدی مفید باشد، چون با عنوان و مزایای یک پست سازمانی مهم بازنشسته می شوند اما این بی ثباتی مدیریتی برای توسعه شهر، اصلاً مناسب نیست. به چند دلیل.

اول اینکه سهم بخش دولتی در اقتصاد بافق بسیار بالاست. و به همین دلیل هرگونه تصمیمی از سوی دولت می تواند زیرساخت معیشت و اقتصاد بافق را دچار تحول و دگرگونی کند.کمااینکه واگذاری بنگاههای اقتصادی در چارچوب اصل چهل و چهار، نگرانی هایی در جامعه ایجاد کرده است. از همین رو، بی ثباتی در مرکز مهم و تاثیرگذاری چون فرمانداری، می تواند به این نگرانی ها دامن بزند.

دوم آنکه، تقریباً همه ی پروژه های مهم در شهر بافق به دست دولت اجرا شده یا درحال اجراست. ازجمله طرح گازرسانی به این شهر. تغییر اینگونه ی عالی ترین مقام سیاسی و دولتی، بدون شک در روند اجرای پروژه ها تاثیر خواهد گذاشت.

سوم اینکه، وقتی کسی مدیریتی را به دست می گیرد برای خود برنامه هایی را تعریف می کند و هم و غم خود را برای رسیدن به آن اهداف و برنامه ها، می گذارد، با تغییر هر مدیر، برنامه ها هم تغییر می کند. چه بسا اولویت های دو مدیر، کاملاً متفاوت باشد.این بزرگترین زیان بی ثباتی در تغییر مسئولیت هاست. همانطور که  فرماندار قبل، اشتغال را اولویت خود می دانست و هنوز هدف فرماندار جدید مشخص نیست. یعنی اصلاً فرمانداری مشخص نشده تا اولویت های کاری خود را بیان کند.

چهارم آنکه؛ آدمی که روزهای آخر کاری خود را می گذراند؛ شور و حال یک جوان جویای نام و مقام را ندارد تا برای رسیدن به مدارج بالاتر، به آب و آتش بزند. همین بی میلی و بی رغبتی، می توان برای شهر زیانبار باشد.

و آخرین دلیل اینکه این تغییرات سریع، برای چندمین بار فضای بشدت رقابتی بین گروهها و دسته های سیاسی را متشنج کرده و شهری که برای توسعه نیازمند ثباتی بیشتر از سایر شهرهای استان است را گرفتار کشمکش های بی حاصل سیاسی و وزن کشی های بی پایان گروههای کوچک و بزرگ می کند و چه بسا هرکس پس از این فضای ملتهب به مسند نشیند تا مدتها، درگیر حل و فصل دلخوری ها و بگو مگوها باشد.

حرف حساب من این است، مسئولان وزارت کشور و استانداری قبل از آنکه ببرند، گز کنند. اگر به سیاق دولت های قبل باشد، هرکس درحال حاضر فرماندار بافق شود، عمر مقامش کمتر از یک سال خواهد بود و چون مرداد 92 برسد و دولت بعدی خانه ی خویش بتکاند،( کاری که همه، با گذشتگانشان کرده اند) زیبنده نخواهد بود که  یکی مثل من بنشیند و بنویسد در دوره دولت نهم و دهم ،چهار فرماندار در بافق برآمده و فرو نشستند.

و اینکه، در خانه اگر کس است یک حرف بس است.

 محمد علی پورفلاح