دستهای پینه بسته ی مرد مقدس تر از بالهای فرشتگان آسمانی

از کودکی به ما آموخته اند که بهشت زیر پای مادران است.
مادر یعنی مهر، مهربانی، عشق، گذشت و……. کسی هم هرگز نمی تواند منکر این حقیقت شود اما در بالا وپایین روزگار چه کسی آیا به این فکر کرده است وقتی بهشت زیر پای مادر است کدام فردوس برین می تواند فرش پاهای مردی باشد که مظهر ایثار و ایستادن و صبوریست.

مردی که هر روز در چشمک پرانی ستارگان منزل را ترک می کند و با خنده ی مهتاب شبانه به خانه باز می گردد

مردی که شاید ماهها قادر نباشد طلوع خورشید را همراه با همسر و فرزندانش نظاره کند و از زیباییش لذت ببرد.
می ایستد به تنهایی، استوار مثل دماوند، مردی که دستهای زمختش نشانی از لطافت عشق با خود می آورد و چشمهای مهربان و صبورش تابلوی بدیعی از تصویر یک دریای آرام است آرامشی که هیچ طوفانی قادر نیست سرگردان موجهایش کند.

مرد اسطوره ی همت بلندی است که او را گاه به سنگ زیرین آسیاب تبدیل می کند و او باز هم می ایستد و دستهای عاشقش را سپر می کند تا خانواده در امان باشد چتر حمایتش همیشه گشوده است وسایبانی است مهربان تر از تمام بیدها و سروها و نارونها

و گاهی نیز مظلومانه در میان فراز و نشیبهای زندگی و بی مهری ها فراموش می شود.
یادمان می رود تا زبان گشودیم که کلمات را جاری کنیم در ابتدا نام زیبای بابا ذوق و شوق را با خودش به ارمغان آورد ما بابا گفتیم و پدر دستهای مهربانش را گشود و در آغوشمان کشید و هزاران هزار بار برایمان پدری کرد.
تا قلم به دستمان دادند در ترکیب حروف ابتدا بابا را نوشتیم و پدر برایمان با قلم همت خود نقشه های عاشقانه کشید که فرزندش بهترین باشد.

امروز چگونه بنویسم ای مرد، ای پدر وقتی کسی جز نان آوری از تو برایم تعریف نکرده است؟
کاش گفته بودند با من که نبودنت دیوارهای محکم اعتمادم را فرو می ریزد تو نباشی به کدام کوه باید تکیه کرد که سست نباشد؟

کاش گفته بودند دامان هیچ پدری کمتر از مادر نیست
اگر در دامان مادر عاطفه و عشق می روید در نگاه پدر ایستادگی و مقاومت  معنا می شود.

کاش آموخته بودیم دستهای پینه بسته ی یک مرد از بالهای فرشتگان آسمانی هم مقدس تر است و چهره ی آفتاب خورده اش آیینه ی عشقی تمام نشدنی است.

کاش از ابتدا می دانستیم شانه های مردانه ی یک مرد جایی است برای آسودن و رها شدن از تمام دغدغه ها و سینه های ستبرش پناهگاهی عاشقانه است برای فرار از بی مهری های زندگی

کاش به ما یاد داده بودند مردانگی و زنانگی در راستای یکدیگراست و مکمل همدیگر
آنوقت جنسیت رنگ می باخت و مردانه بودن در کنار زنانه بودن شکلی زیباتر به زندگی می داد.

به امید آنکه روزی بتوانیم بهشتی بسازیم از عشق برای پدرها و مردهایمان و باور کنیم مردها مظهر مردانگی و مروت و مهر و مقاومت و متانتند.

پیشاپیش روز پدر و گرامیداشت مرد بر مردان و پدران عزیز شهرم مبارک

ارادتمند
اختر عبداللهی