ذبح اخلاق در قربانگاه انتخابات

ماراتن انتخابات با تمام هیجانها و التهابات به پایان رسید وتکلیف منتخب این میدان مشخص شد وبار دیگر فرزند دیار پاکان راهی بهارستان شد که افتخاری بزرگ برای مردم شریف بافق محسوب می شود ;مردمی که استحقاق کسب این افتخار را داشتند و برهمگان ثابت شد که سرزمین نخل وآفتاب این چنین انسان هایی را پرورش می دهد که صداقت و قاطعیت را از نیاکان خود به ارث بردند.
اما نکته ای که در این میان متاسفانه مغفول  ماند ذبح اخلاق در قربانگاه انتخابات بود.
فرآیند انتخابات تنها یک کنش سیاسی نیست که در ان کاندیداها با هم رقابت کنند وبعد از شمارش آرا واعلام نتایج همه چیز به پایان برسد بلکه انتخابات در بستری فرهنگی اتفاق می افتد وتبعات ان تا مدت ها بر پیکره فرهنگ ان جامعه باقی می ماند وتاثیر می گذارد.
انتخابات کارزاری است که پوپولیسم وعوام گرایی با چاشنی شدید احساسات و شعار زدگی جان تازه ای می گیرد ویکه تازی می کند ودر برخی مواقع با ایجاد هیجان های کاذب کنترل خود را از دست می دهد و لجام گسیخته می گردد و اخلاق ,معنویت  , انسانیت وصداقت را در زیر پاهای تعصب کور کورانه خود لگد کوب می کند و جامعه را در آستانه فروپاشی اخلاق پیش می برد هر چند که این امواج احساسات والتهابات در مقطعی کوتاه سر برمی آورندو بلافاصله بعد از انتخابات آرام می گیرند اما بذرهای کینه ونفرتی که در این نزاع های لفظی کاشته می شود _اگر مراقب نباشیم_ به درختان تناور  حسادت و بدبینی تبدیل می شود که سالها بعد ثمرات آن به بار می نشیند و امنیت روانی جامعه را دچار آسیب جدی می سازد.
بداخلاقی انتخاباتی در واقع به معنای زیر پا گذاشتن ارزش های دینی  در عرصه رفتار و رقابت سیاسی است. این تساهل ارزشی یا گستاخی سیاسی می تواند یک شهروند  را به آنجا بکشاند که برای رسیدن به قدرت، از هر وسیله ای استفاده کند. اینجاست که موج اتهام ها، دروغ پردازی ها، شایعه افکنی ها، تحقیر، سیاه نمایی و… کوه کوه سر بر می آوردوعده ای در فضای مجازی برای اثبات حقانیت خود از تخریب وتضعیف دیگران فرو گذار نمی کنندوهرچه در توان دارند از دروغ ,تهمت وافترا به دیگران نسبت می دهند تا اندکی بغض های فرو خفته و کینه های انبار شده خود را تسکین دهند
به یکدیگر به راحتی نسبت منفعت طلب, رانت خوار, خائن. ,دروغگو و… می دهندودر این میان نه احترامی برای بزرگتر خود قائل هستندونه حرمت داری می کنند گویا به کارزاری دعوت شده اند که بایدپیروز بیرون بیایندحال به هر وسیله ای که شده و قیافه حق به جانب  می گیرندو خود را دلسوز نشان می دهند ودیگران را برمدار باطل می دانند وکینه ودشمنی را علنا بیان می کنند. در حالی که غافل هستند  جامعه آن ها را رصد می کند وتاریخ رفتارشان را ثبت می کند وایندگان آن ها را قضاوت خواهند کرد.
اما پرسش این است  راستی چه شد که برخی از ما در این برهه انتخاباتی بد اخلاقی  کردیم وعنان اختیار از دست دادیم ?
بدون شک بد اخلاقی انتخاباتی چیزی نیست که قارچ گونه و ناگهانی در ساحت رفتاری فرد یا جامعه ای بیرون بزند. در یک فرایند زمان مند تربیتی مردم یاد می گیرند که در صحنه های سیاسی چگونه رفتار کنند. این یا آن نهاد ویژه هم مسئول بروز این رفتار نیست. مهم ترین دلیل  بروز این رفتارهای سیاسی، منش سیاسی کارگزاران یک جامعه است; چرا که به بیان امیرمؤمنان علی(علیه السلام) «الناس علی دین ملوکهم» رفتار دین مدارانه مردم به همان گونه ای است که کارگزاران آن جامعه به مردم یاد داده اند. این یاد دادن هم بیش از آنکه آموزشی باشد، پرورشی و رفتاری است. بد اخلاقی انتخاباتی  نمودی از کم رنگ شدن ارزش های اخلاق دینی در یک جامعه است که باید آن را جدی گرفت .
دکتر حسین ارجمند
دبیر شورای فرهنگ عمومی شهرستان بافق