فرزندان خود را به قتلگاه نفرستید
داستان یک بام و دو هوا برای همه ما آشناست، قصه پیرزنی که در یک گوشه بام دامادش را به چیزی توصیه میکرد و در گوشه دیگر عروسش را به چیز دیگر.
حالا انگار یک سوی بام ستاد ملی کرونا جهنم است و سمت دیگر آن زمهریر. از یک طرف به درستی معتقدند هر نوع سفر و تجمع حتی در فضای باز در انتشار ویروس موثر است و از طرف دیگر، تجمع تعداد زیاد دانشآموز را در زیر سقف مجاز میدانند. از یک طرف معتقدند امکان رعایت دستورالعمل های بهداشتی در تجمعات ممکن نیست و لازم است تجمع به حداقل برسد و از طرف دیگر از کودک ۷-۸ ساله انتظار رعایت دستورالعمل دارند. آیا چنین انتظاری حتی از پدر و مادر این کودکان ممکن است؟ آیا خود اعضای ستاد ملی کرونا قادرند چند ساعت با رعایت تمام قواعد سختگیرانه روی صندلی بنشینند؟
متاسفانه سیستم قدیمی آموزش و پرورش در ایران به اندازه کافی پتانسیل ایجاد استرس و ناآرامی را برای دانشآموز و اولیا دارد. دانشآموزان حتی در شرایطی که امکان برقراری تماس نزدیک با همکلاسیهای خود را هم داشتند، اوقات پراضطرابی را در مدرسه میگذراندند. لازم نیست یک بار سنگین و دردناک دیگر بر دوش آنها بگذاریم.
اگر متولیان سلامت جامعه قادر به اتخاذ تصمیم درست برای ساده ترین نیاز ما نیستند، لازم نیست ما در این تصمیم نادرست آنها مشارکت کنیم.
به امید اینکه این ویروس نحس لااقل این فایده را داشته باشد که تعصبات مخرب را در سیستم آموزشی ما بخشکاند و راه را برای ورود آن به آموزش مدرن باز کند.
عباس عسکری باقرآبادی
مدیران آموزش و پرورش با چه امکاناتی می خواهند هر روز مدارس را گندزدایی کنند و اصول اولیه بهداشتی را رعایت کنند و دانش آموزان مقاطع پایین را از وجود این ویروس دور نگه دارند واقعا با بی فکری و ندانم کاری دارند جان فرزندان ما را به خطر می اندازند خدا کند فردا با واژه شهید راه علم نخواهند کار بیهوده خودشان را توجیه کنند