کدام مسئول شایسته‌ی مطالبه‌گری شفافیت است؟
آنکه تریبونی چون مجلس دارد یا آنکه مجلس سخنرانی در شهر؟! مشخص است که فرقی نمیکند.
آنکه با رای مردم در مجلس رفته است یا آنکه برای مردم به مجلس خوانده شده؟! باز فرقی نمیکند.
آنکه در منزل شخصی خودش نفس می کشد یا آنکه هنوز کمتر کسی میداند منزلش کجاست؟! این یکی دیگر فرق میکند.
آنکه اموالش را به صورت عمومی منتشر داده یا آنکه حتی نگفته چیزی ندارد؟! این که بیشتر فرق کرد.
آنکه دفتری مردمی دارد و تقریبا از هر تفکری در جلساتش حضور دارند یا آنکه یادش رفته حاج قاسم عزیز گفته که جامعه ما خانواده ماست و متاسفانه جز یک تفکر، مابقی را شاید مرتد، منافق یا … میداند؟! این یکی ظاهرا اجرای شفافیت را دلیلی نمیداند!!
آنکه به برپایی مجالس هم‌اندیشی نخبگان اهمیت میدهد یا آنکه به تحکیم اندیشه‌اش، بدون اندیشه یا حضور صاحب نظران و باتجربه‌های شهر تاکید دارد؟! اینجا دیگر مسئله روشن‌تر میشود که هرمسئولی باهر عملکردی نمیتواند مطالبه‌گران شفافیت را مورد شماتت قرار دهد.
آنکه بدون اعتنا به تهدیدهای کرونا خود را به مناطق محروم می رساند یا آنکه چنان نمود میدهد که کرونا نیست؟حقیقتا شفافیتی چون مرگ‌ومیرها و مشکلات کرونا نیست.
آنکه علی رغم مخالفان تند و اغلب حزب‌باز، بخود اجازه نمیدهد در سخنانش تندی به کسی بکند یا آنکه کوچکترین مخالفتی را برنمیتابد دهان مسلمانی را آرزوی شکستن میکند؟ شفافیت برخی عملکردها را جلوگیری میکند.
خلاصه، شفافیت را کسی میتواند مطالبه کند که برای مردم شفاف باشد از آداب نگوید بلکه به آداب عمل کرده باشد.
آقایان محترم شفافیت را بازیچه نکنید؛ نمیتوانید اولین اصل شفافیت را که شفاف کردن اموالتان و تصمیمات عمومیتان هست، نادیده بگیرید و فریاد شفافیت سردهید یا جلوی مطالبه‌گری شفافیت دست‌انداز بسازید. بنظر میرسد برخی دانسته یا ندانسته چنان چوب بر پیکر شفافیت می‌زنند تا اصلی زنده کننده را لاغر و نحیف کنند.
شفافیت یعنی بگوئید چه قصدی از سخن گفتن دارید: تخریب اشخاص یا ترمیم مشکلات؟ تخریب اشخاص مطالبه‌گر و پرسش‌گر یا ارائه راه‌حل برای برون رفت از مشکلات؟ جسارتا تا عصای معجزه‌آسای شفافیت را برخود نزدید حق ندارید، سخن از شفافیت بگوئید و بر مطالبه‌گران شفافیت بتازید.
و اما نمیتوان در این روزها، آخرین بند مطلب را اینگونه نیاورد:
آقایان مسئول؛ شفافیت برخوردهای سلیقه‌ای‌تان را در جلسات عمومی به مردم ارزانی نکنید، مگر رهبر معظم انقلاب تاکید نکردند که مسائل را به کف جامعه نکشانید، اگر صاحب جسارت و قاطعید، اگر صاحب بیان و صادقید، اگر صاحب نظر و ایده‌پردازید در جلسات خصوصی‌تان حرفتان را با هر ادبیاتی صلاح میدانید، بزنید و ایده‌تان را بکرسی بنشانید؛ برای گوش مردم احترام قائل شوید، به مردم ادبیاتی وحدت‌آفرین را آموزش دهید؛ ادبیاتی بدور از تنش ، نفرین ، خط و نشان کشیدن انتخاب کنید تا در شهر بعنوان شخصیتی میانه‌رو وعمل کننده به خیرالامور اوسطها شناخته شوید نه تندرو در برهه‌ای؛ دوست داریم شمایان را در سردستگی میانه‌روی ببینیم که امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام در نامه ۵۳ نهج‌البلاغه به مالک‌اشترنخعی(رهرو راستین علی علیه‌السلام) فرمود:
مهربانی با مردم را پوشش دل خویش قرارده، و با همه دوست و مهربان باش. مبادا هرگز، چونان حیوان شکاری باشی که خوردن آنان را غنیمت دانی … اگر با مقام و قدرتی که داری، دچار تکبّر یا خود‌بزرگ‌بینی شدی، به بزرگی حکومت پروردگار که برتر از حکومت تو است بنگر، که تو را از آن سرکشی نجات میدهد، و تندروی تو را فرو می‌نشاند، و عقل و اندیشه‌ات را به جایگاه اصلی باز می‌گرداند.
والعاقبه‌للمتقین
محمد مهدی علیزاده فلاح
با سلام.نوشته زیبایی بود که کاملا ابعاد قضیه را توضیح داده و در هاله ای از ابهام به حملات تفرقه آمیز امام جمعه به نماینده مجلس و فرماندار پرداخته.
امیدواریم خطبه های تفرقه انگیز جمعه هر چه زودتر اصلاح شود.
مطمئنا خود حضرات که هر روز به این و آن میتازند بهتر است به امکانات دور و بر خودشان نگاهی بیندازند و ببینند این امکانات از کجا تهیه شده .
البته ما با بعضی سخنان نماینده مجلس نیز مخالفیم ولی فردی که انتقاد میکند نوشته های این چند روز را هم بخواند و در صدد پاسخگویی به افکار عمومی باشد نه اینکه فقط و فقط سعی در انتقاد که غالبا ناجوانمردانه بوده برآید.