قدردانی ای که هیچ رنگ و بویی از تقدیرهای معمول و کلیشه ای سیاسی نداشت

شامگاه چهارشنبه ۲۹ دیماه به دعوت دهیاری و شورای اسلامی روستای مبارکه در جشن بزرگ مادر حضور یافتم.

مراسمی که با نظم بسیار خاص برگزار شد و لحظاتی شاد را برای حاضرین رقم زد.

از خبرگی و تسلط مجریان روستای مبارکه تا قدردانی از مادران و همسران شهید در فضایی پر از مهر و عطوفت.

و چه افتخار آفرین است وقتی می بینی یکی از بزرگترین روستاهای بخش مرکزی بافق اینگونه در پرورش نیروهای مستعد، ساعی و کوشا بوده است.

استفاده از ظرفیت های بومی مجریان، خوانندگان، ذاکران اهل بیت، گروه دف نوازی افرا، چوب بازی و …در برگزاری جشن، قابل تقدیر بود .

اعتماد به نیروهای جوان و بومی نویدبخش آینده ای مملو از امید برای نیروهای انسانی است.

آنچه در این مراسم ثبت شد قدرشناسی مردم خونگرم شهرستان و روستای مبارکه از یکی از بهترین فرزندان خود، رضا فلاح یا به قول اهل محله شان آقا رضا بود.

قدردانی ای که هیچ رنگ و بویی از تقدیرهای معمول و کلیشه ای سیاسی نداشت، پر بود از مهر و محبت.

مردم روستا و برخی از مردمان شهر بافق برای تجلیل از فردی آمده بودند که در اوج عزت و سربلندی از میز خدمت کنار گذاشته شد.

این بزم عاشقانه مملو بود از شور و نشاط مردم و براستی چه لذتی دارد وقتی خداوند برای سربلندی بنده خویش دست به کار می شود.

در شبی که خبری از مسئولین زینت المجالس نبود،اما حضور پرشور مردمان قدر شناس، هزاران بار جبران همه نبودنها بود.

قدردانی خانواده شهدا، فرهنگیان، نماینده کارگری شرکت سنگ آهن مرکزی ایران_ بافق، تشکل های مختلف، دهیاری و شورای اسلامی روستای مبارکه، مدیریت آموزش و پرورش، نمایندگان بانوان شاغل در شرکت، جامعه معلولین و…در روزگاری که دیگر رضا فلاح دستی بر آتش خدمت و عنایت به هیچ فرد و گروهی ندارد، دلیلی جز محبت و لطف صادقانه و بدون ریای مردم به یک مدیر لایق نداشت.

درس بزرگ‌ این مراسم این بود که رنگی که خدا بزند پاک شدنی نیست.

و چه زوال یافتنی است، رنگ دورویی ها و رنگی که آدمها به یکدیگر می زنند.

راضیه بیگی_ خبرنگار بافق فردا