خواهش می کنم همیشه مرد بمان

فارغ از جنسیت، تعصبات و تفکرات کور بی جا تصمیم گرفته ام به عنوان یک بانو روز مرد را به تمام مردان سرزمینم تبریک بگویم‌.
برایشان بنویسم که درک می کنم مرد بودن را و فلسفه ی وجودی آن را.
می فهمم که در قالب جملات نمی شود او را جای داد و جایگاهش را ستود مردی که مردانه می ایستد و دماوندگونه تکیه گاه امن خانواده است.
در کشاکش دهر سنگ زیرین آسیاب می شود
بیشمار درد می کشد تا میوه های دلش حتی یک گرد کوچک بر صورت هایشان ننشیند دستهایش را هر وقت بو بکشی عطر گندم زار و شالیزار را استشمام خواهی کرد و لبخند پشت چهره ی آفتاب سوخته اش گرمای هزاران خورشید را با خود دارد.
مردها همیشه عاشقند.
گاهی فرهاد گونه تیشه در دست می گیرند و به عشق خانواده بیستون را نیز از جای می کنند
و گاهی آنقدر لطیف عشق می ورزند که زیر گوش همسرشان شاملو را زمزمه می کنند و فارغ از هیاهوهای زندگی آغوش می گشایند تا مامنی گرم برای یک زن باشند.
انصافا باید وضوی عشق گرفت و گفت مرد بزرگ سرزمینم یک روز برای تبریک گفتن به تو ناچیز است باید تمام روزهای سال را به نامت رقم بزنند
یک روز را به حرمت مردانگیت !!!
روز دیگر را به حرمت ایثارت !!!
و روز دیگر به حرمت غیرتت !!و…. و…و..
تو کم نداری از کرامت و بزرگی، تو اسطوره ای هستی که همیشه باید ستایشت کرد و زانوی ارادت در پیشگاهت به خاک فشرد
اگر هزاران واژه برای تبریک پشت سر هم قطار کنم باز نمی توانم بزرگی روحت را و مرام مولائیت را بستایم.
فقط خواهش می کنم همیشه مرد بمان که روزگار ما بسیار از نامردان سیلی خورده است از دست همان هایی که با نام غیرت سر می برند و میسوزانند جای جای پیکر وطن زخمی است .
تو مرد بمان و مرهم دردهای میهنم باش
دست مردانه ات را سپر کن و نگذار بیش از این دل ایران عزیز را به درد آورند.
تو مرد بمان تا تاریخ فراموش نکند که وطن در تمام دوران هایش مردهایی آزاده و استوار داشته است که به آنها می توان بالید و بر دستهایشان بوسه ی عشق نثار کرد .

روزت مبارک مرد بزرگ سرزمینم

اختر عبداللهی