نگاه به وضعیت اقتصادی و معیشت معلّم باید چگونه باشد؟
به بهانه بی توجهی به مطالبات فرهنگیان:
نگاه به وضعیت اقتصادی و معیشت معلّم باید چگونه باشد؟
با نگاهی به دیدگاههای مقام معظم رهبری انقلاب، اهمیت این مقوله را بخوبی می توان درک نمود.
آیت الله خامنه ای می فرماید: این مقوله، الزاماتی دارد؛یکی از الزامات، همان مسئلهی اقتصاد است که عرض کردم؛ اقتصاد آموزش و پرورش؛ معیشت معلّمین، یکی از الزامات است. محدودیّت های دستگاههای دولتی را می دانیم؛ از محدودیتها و اشکالاتی که وجود دارد بیگانه نیستیم؛ ولیکن بایستی همت در مسئولین دولتی براین باشد که:
این بخش را مورد یک توجه ویژه قرار بدهند. همانطور که عرض کردیم، این سرمایهگذاری است؛ این بازده دارد؛ این ارزشافزوده تولید می کند؛ این یک خرج و هزینهی صِرف نیست؛ این بایستی جزو مسائل درجهی یک ما، در مدیریتهای دولتی و در تصمیمهای دولتی باشد؛ ما نکنیم، دشمن سوءاستفاده می کند؛ میبینید دیگر. از همین نقطه، دشمن با رسانهی خود، در رادیوی خود، با عوامل خود، با آدمهای بددل نسبت به نظام و نسبت به اسلام، با این ابزارها و وسائل سوءاستفاده خواهد کرد. البته معلّمین ما، هم بیدارند، هم نجیبند، هم مؤمنند؛ حقیقتاً این را من اعتقاد دارم؛ در طول این سالها این را آزمودیم، امروز هم در سطح کشور میبینیم؛ معلّمین ما از توطئهی دشمن غافل نیستند. این هایی که با عنوان «معیشت» یک شعاری می دهند، چند شعار فتنهگرانه و سیاسی هم در پهلویش می گنجانند، این را همهکس می فهمند که انگیزهی اینها انگیزهی سالمی نیست؛برای دلسوزی از معلّم نیست، هدفهای دیگری دارند. کمااینکه فلان رسانهی خارجی که شروع می کند روی این مسئله فعّالیّت کردن – که میبینید همین حالا هم مشغولندو از مدّتی پیش بیشتر مشغولند – اینها از روی دلسوزی نیست؛ این برای مشکل درست کردن برای نظام است، برای دردسر درست کردن برای نظام است؛ از روی بددلی و کینهجویی نسبت به اسلام و نسبت به استقلال کشور و نسبت به نظام جمهوری اسلامی است؛ ولی بالاخره بهانه دست اینها نباید داد.
دستگاههای دولتی و مسئول مسائل مالی و اقتصادی به این نکته توجّه کنند؛ این را جزو برنامههای اصلی خودشان قرار بدهند. این یک مطلب مهم است.
البته همانطور که عرض کردیم معلّمین باید مراقب باشند و هستند؛ خوشبختانه معلمین ما مراقبند. [اینکه] بعضیها جفای به نظام را، جفای به انقلاب را ،به هر شکلی بتوانند انجام می دهند و نیش خودشان را میزنند و زهر خودشان را می ریزند، با نظام بدند – اینهااز روی بغض به نظام است، نه از روی محبت به معلّم؛ البته آنها هر شعار دیگری هم پیدا کنند، همین استفاده را می کنند...
لایحه رتبه بندی معلمان داستانی طولانی و فرسایشی برای معلمان داشته است و شاید همین موضوع باعث شده که علی رغم تصویب این لایحه در مجلس، فرهنگیان، اخیرا ، امیدی به اجرای آن نداشته و همچنان مطالبات آنها در قالب اعتراضات مدنی و تجمع پیگیری شود.
مثنوی و داستان رتبه بندی معلمان درست است که در تاریخ ۲۴ آذرماه گذشته، در مجلس تصویب شد؛ اما، داستان این لایحه ، سابقهای طولانی در ذهن معلمان دارد. این خواستهای است که سالها است از سوی معلمان پیگیری میشود و دولتها و مجلسهای مختلف وعدههایی در این خصوص داده اند ، ولی متاسفانه در عمل ،اتفاق خاصی نیفتاد؛ تا اینکه نهایتا بیش از یک سال قبل، دولت ، لایحهای را در این خصوص به مجلس فرستاد که اگر چه به نظر فرهنگیان خواستههای آنان را به طور کامل در بر نمیگرفت و دولت می توانست اگر عزمی صد در صدی برای اجرایی شدن احیای حق معلم دارد، زودتر اقدام نماید، نه درپایان دولت و…، اما این اقدام به نوعی میتوانست آغازی برای اجابت خواسته معلمان باشد.
گذشته از قولهای آقایان رئیسی و قالیباف در دوران تبلیغات ریاست جمهوری مبنی بر این که رتبه بندی باید اجرا شود … واقعا وضعیت معلم و بازنشسته درخور نیست و باید....- که کلیپ و فیلمها و مکتوبات آنها بجاست- خرداد ماه گذشته، کلیات این لایحه در صحن مجلس به تصویب رسید، اما بررسی نشدن جزئیات این لایحه در صحن علنی ، در تابستان، موجب شد که در مهرماه، ۱۹۰ نفرنماینده مجلس،برای در اولویت قرار گرفتن لایحه رتبهبندی معلمان درخواست بدهند و همین امر باعث شد که با بازگشایی مجلس در نهم آبان ماه، این موضوع مدنظر قرار گیرد و جلسه غیرعلنی مجلس با حضور نماینده دولت به موضوع «تخصیص ۲۵ هزار میلیارد تومان برای اجرای رتبهبندی معلمان» اختصاص یابد.
طرح رتبه بندی آموزش و پرورش، که بیش از ۱۰ سال از تصویب آن می گذرد، اکنون مرحله تصویب لوایح و دست کاری و چکش کاری را پشت سر می گذارد ؛ هر روزی یک مقام مسوول از دولت یا مجلس یا کمیسیون یا استاندار یا مدیرکل آموزش و پرورش و … مطرح می شود که متاسفانه دو قدم هم راه نمی رود؛
که تمام این ابراز نظرهای مطروحه، چیزی جز بدبینی ،بی اعتمادی و بی انگیزگی معلمان را در پی نخواهد داشت.
طرح رتبه بندی فرهنگیان از اقداماتی است که در وهله اول برای ارتقای کیفیت آموزشی و سپس در راستای بهبود وضعیت معیشت معلمان در نظر گرفته شده است.
این طرح،یکی از طرح های پر سرو صدای این روزهای جامعه و مجلس است . زیرا با انجام طرح رتبه بندی فرهنگیان انگیزه بیشتری در انجام رسالت خویش پیدا خواهند کرد.
در کنارمطالبه فرهنگیان مبنی بر لزوم اجرایی شدن قانون رتبه بندی بدون – بدون دخل و تصرف – اجرای قانون همسان سازی و سرمایه گذاری دولت در امر آموزش دانش آموزان – که متاسفانه امروز مدیریت مدارس جز با کمک اولیای دانش آموزان میسور نیست- و ارتقای جایگاه تعلیم و تربیت و معلم می باشد که امید است مسوولین امر و سران قوای مقننه و مجریه، بزودی به خود آیند و بیش از این ،با حیثیت نظام ومعلم و تعلیم و تربیت بازی نکنند که عواقبی بس زیانبار و جبران ناپذیر بدنبال خواهد داشت که انصافا زیبنده نیست.
محمد عباسی