بیماری دو قطبی

در شهریور ماه سال گذشته در مطلبی تحت عنوان “دو قطبی سازی های مخرب” در سایت بافق فردا به خطر ایجاد دوقطبی ها در بین مسئولین اشاره کرده بودم، حال پس از یک سال چه بخواهیم و چه نخواهیم آن دو قطبی مضر در بین مسئولان شهر بوجود آمده و روز به روز هم شدت می گیرد.

اوج این اختلاف ایجاد شده را می توان از ترکیب حاضرین و غایبین جلسه کارگروه پیگیری مطالبات مشاهده نمود.

برخی از دوقطبی ها بواسطه میهمان بودن ی طرف قطب به مرور زمان از بین می رود ولی برخی دیگر که بین همشهریان ایجاد می شود می تواند تا سال ها که قطبی بر قطب دیگر غلبه کند باقی بماند که این ایام در نهایت به ضرر مردم شهر تمام می شود و از بزرگترین معایب آن، عدم توافق مسئولین بر گزینه ها و رویکرد های مفید برای شهر است، بگونه ای که مسئولان کشوری و استانی نیز از این فضای ایجاد شده نهایت استفاده را می برند و به بهانه اینکه ن حرف آن و ن حرف این، گزینه های مورد نظر خودشان را راهی بافق می کنند که به طور مثال کارشناسان ادارات سایر شهرستان ها به مدیران شهر بافق تبدیل می شوند.
تا مادامی که این‌ دو قطبی ها هم کم رنگ نگردد روز به روز حال و هوای شهر آشفته تر می گردد.
حال با این دو قطبی چه باید؟!
یکی از پیشنهادات می تواند جلسات مشترک دوره ای باشد که دو طرف جلسات منظمی را با هم برنامه ریزی می کنند و در هر سطحی از اختلاف این جلسات برای کاهش اختلاف ها برگزار می شود، کاری که رقبای سیاسی بزرگی ای چون چین و آمریکا در دنیای سیاست انجام می دهند.

راه دیگر که در دنیای سیاست هم مرسوم است، فعالیت واسطه هاست، در سیاست وقتی دو قطبی شدید بین دو کشور ایجاد می‌شود معمولا کشور سومی که مورد قبول هر دو طرف می باشد نقش میانجیگری را بازی می کند و باعث کاهش تنش و بعضا اصلاح کدورت ها می گردد.

جای خالی این دو پیشنهاد در فضای فعلی شهر احساس می شود، شهر ما به گفتگو نیاز دارد شهر ما به واسطه هایی نیازمند است که با پر رنگ کردن اشتراکات موجود در دو قطب که بعضا می تواند خاک و ریشه و زادگاه باشد، در جستجوی دیدگاهی برای کاهش اختلاف ها باشند.

به امید آنکه واسطه ها نقش پررنگ تری را ایفا کنند و اگر اختلافی هم بین مسئولین هست، دودش در چشم مردم نرود.

حامد فخارزاده