اگر دین ندارید آزاده باشید

عصاره و چکیده عاشورادر این جمله ارزشمند است که سید الشهدا(ع)در واپسین لحظات زندگی خویش خطاب به کوفیان فریاد زد که “اگر دین ندارید آزاده باشید.”
پیام جهانی و فرا تاریخی عاشورا آزادگی است یعنی در جهانی که نتوان مردانه زیست مردانه مردن زندگیست.
حال این که چقدر این پیام درک شده است و عمق آن کشف شده است را بایددر کردار و رفتار جامعه دید.وقتی تزویر و دورویی در جامعه بیداد می کند و از خداوند فقط اسمی باقی مانده است که لقلقه زبان است ولی کارها و اعمال رنگ وبوی خدایی ندارد وبر پایه های منیت و خودخواهی بنا شده است یعنی پیام عاشورا آن چنان که بایسته و شایسته است درک نشده است و غرق شدن در ظواهر محرم گریزگاهی به سوی فریبکاری و منفعت طلبی و عوامفریبی است.
واقعا آیا اندیشیده ایم که چراپیام فراتاریخی عاشورا در زندگی ما تاثیر نمی گذارد ؟پیامی که در بطن کلام معصوم نهفته است واز سرچشمه ی زلال الهی نشات گرفته است.
برای پاسخ به این سوال باید به واکاوی درون خویشتن بپردازیم واز خود بپرسیم چرا نمی توانیم آزاداندیش و آزاد منش باشیم و جان خود را بر سر آزادزیستن فدا کنیم اگر شیعه راستین مکتب حسینی هستیم؟
اگر متهم به سیاه نمایی و بدبینی نشویم باید گفت ظرف جامعه از فریب و دروغ و ریا لبریز شده است و بنیان های مستحکم اخلاق چنان متزلزل شده است که به زودی فرو خواهد پاشید.
باشعار دین و مذهب در صفحات تاریخ جنایت ها و خیانت هایی نقش بسته است که خطرناک ترین پیامد آن تهی شدن عاشورا از پیام آزادگی و فربه شدن ظواهر و شعائر بوده است و به موازات تاریخ رگه هایی پررنگ از دین گریزی و دین ستیزی در نسل امروز عیان گردیده است به نحوی که دین های التقاطی و باری به هرجهت که بر پایه های تذبذب و هرهری مذهبی است در حال رشد است .
متاسفانه برخی از مردم و مسئولان در مسابقه عوامفریبی و ابراز ارادت به سیدالشهدا (ع)گوی سبقت را ازیکدیگر می ربایند و با نقش های عامه پسند تلاش می کنند خود را از ارادتمندان به اهل بیت نشان دهند ولی دم خروس اعمال و کردار آن ها چنان از درون ریاکارشان بیرون زده است که با هیچ حجتی نمی توان قسم های حضرت عباسشان را باور کرد و هاله های تقدیس و تنزیهی که برای ارادت های بی بنیان خود می بافند مانند تارهای عنکبوت چنان سست و ناپایدار است که هنوز به شام غریبان نرسیدیم از هم گسسته شده است.
حقیقت تلخ دیگری که باید به آن اشاره کرد توجه بیش از اندازه به فرم و ساختار بیرونی واقعه عاشورا بدون در نظر گرفتن محتوای عمیق وجهان شمول آن است به گونه ای که محتوای برخی روضه ها ، سخنرانی ها ، عزاداری ها ، نمایش ها ، تعزیه ها و مداحی هاصرفا روایت تاریخی صحنه های نبرد و چکاچک شمشیرها وقتل و کشتار در کربلاست .گویا در گستره تاریخ فقط جنگی رخ داده وحوادثی پیش آمده و کلیت آن هم به مثابه غنیمت جنگی به دست این و آن افتاده، و هرکس آزاد است به هر شکل و صورتی که می خواهد برداشت خود رابه خورد دیگران دهد و از آن جایی که هرکس برداشت و تحلیل خود را حقیقت می داند مخالفت با آن در حکم مخالفت با دین و مذهب تلقی می گردد .
از طرف دیگرباید اذعان کرد که ارزش زندگی به خوب زیستن آن است و خوب زیستن ازمسیر آزادگی و مردانگی می گذرد و حقیقت این است که رهپویان مسیر حق گویی و حق طلبی نباید در برابر زور و زر و تزویر که در جامعه بیداد می کند تسلیم شوند و تاوان سنگین آن را باید پرداخت کنند و هر کس هم قادر به پرداخت خون بهای آزادی نیست و مردانی مرد مانند حسین بن علی(ع) و یاران وفادارش می خواهد که از همه چیز خود بگذرند ودر برابر ظلم وستم سرتسلیم فرود نیاورند .
“عاشقان آنگه شراب جان کشند.
که بدست خویش خوبانشان کشند”
باور کنیم وقتی قدرت مستقر، آدمی را به حقارت اطاعت و پیروی می‌کشاند وتنها راه بقا را تعریف و تمجید یا سکوت در برابر وضع موجود می داند هزینه‌ی خوب زیستن بسیار افزایش می‌یابد و بلکه ناممکن می‌شود. امام حسین(ع) هم بر این نکته واقف بود که آزاده زیستن، بهایی سنگین دارد و البته حاضر شد، زندگی‌اش را بر سر این اراده بگذارد, ایستادگی کند و مرگ عزتمندانه را به زندگی حقیرانه و ذلیلانه ترجیح دهد.
آیا افرادی که در زیر بیرق های سیاه حسین عزاداری می کنند و بر سر وسینه می زنند هم حاضرند بهای شرافت زندگی را بپردازندیا از سر استیصال و ناچاری به این نوع زیستن که در سکوت بی تفاوتی محصور شده است عادت کردند و حقیقت را در مسلخ مصلحت ذبح کردند؟
گر مرد رهی میان خون باید رفت
از پای فتاده سرنگون باید رفت

تو پای به راه در نه واز هیچ مپرس.
خود راه بگویدت که چون بایدرفت.

✍ حسین ارجمند