در بهار آزادی جای آموزش خالی

سالهاست که نیروهای به کار گماشته شده در مصادر مختلف آموزش لازم در زمبنه شغل مورد نظر را نداشته اند.

از اینکه افرادی با تخصص های غیر مرتبط در مصدر مشاغل مختلف می بینیم بگذریم که خود مثنوی هفتاد من کاغذ است و تبعات آن هم نیازی به گفتن ندارد و تو خود حدیث مفصل بخوان ازین مجمل…..
واما روی سخن من با بکار گیری افرادی است که در مشاغل سطوح پایین تر جامعه از جمله کارگران زحمت کش مشغول به کارند حال چه رنگ وبوی ایرانی داشته باشند چه از کشور های همسایه از جمله افغانستان و……

به هر حال انسانند و برای ارتزاق خواه قانونی وخواه غیر قانونی در این کشور رحل اقامت افکنده اند

از برخورد با مهاجران غیر قانونی افغان و نحوه ساماندهی استرداد انان بگذریم که مجال صحبتش مربوط به این مقال نیست و خود جای بحث تخصصی دارد.

واما روی سخن من با کسانی است که برای بکار گیری نیروهای کار در شرکت های اب گاز فاضلاب و….اقدام می کنند.

حادثه اسفناک فوت چهار انسان دو نفر ایرانی و دونفر تبعه افغان در فاضلاب شهری شهرستان بافق در تاریخ هشتم شهریور حادثه ای بس جانکاه ودردآور است.

ابتدا یک کارگر افغان تحت اثر گازهای متصاعد شده از نشت فاضلاب بیهوش می شود
دوست همکارش بدون اطلاع از خطرات انتشار گاز سولفید هیدروژن برای کمک به وی می شتابد.

سرکارگر ایرانی بدون اطلاع از عاقبت شوم دو کارگر افغان خود قدم در راه مرگ میگذارد و پسری که تاخیر پدر و کارگران را می بیند دلواپس می شود از اموزه های قبلی خویش کمک میگیرد با مراجع امداد رسانی تماس می گیرد و سپس خود بدون اطلاع از عواقب مسمومیت گاز چاه فاضلاب به نجات پدر و کارگران افغان می شتابد اما اموزش ندیده است.اما کسی به وی راه را نشان نداده است.و ناخواسته اونیز قدم در چاه می گذارد

ساعتی بعد اجساد چهار انسان بیگناه توسط نیروهای امدادی بیرون کشیده می شود.

تا کی نباید درس عبرت بگیریم.تا کی باید تاوان پس دهیم تا کی اموزه های کافی جهت بکار گیری افراد لازم نیست .
تا کی………..

دکتر محمد رضا آیت اللهی