نامه سرگشاده دکترحسین ارجمند به حجه الاسلام و المسلمین رضا سعادتفر امام جمعه شهرستان بافق

فَبَشِّرْ عِبادِ الَّذِینَ یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُولئِکَ الَّذِینَ هَداهُمُ اللهُ .(زمر/18)

امام جمعه محترم شهرستان بافق جناب حجه الاسلام و المسلمین رضا سعادت فر
با سلام و تحیت الهی
در ابتدابرخودلازم می دانم شکرگزارحضرت حق باشم که یگانه حامی و پشتیبان انسان هادر این خارزار دنیا و کارزارزندگیست .
شاکرم که در طول زندگی ام نه در وادی تملق و چاپلوسی گام نهادم و نه در مدت مسئولیتم از تزویر و دروغ و فریب بهره ای بردم بلکه همواره حقیقت را فریاد زدم و هیچ وقت حقیقت را در مسلخ مصلحت ذبح نکردم و بدون ذره ای تغییر در روش و منش دوران مسئولیتم را به پایان رساندم و تمام توش و توان خود را به کاربستم که”لَا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا ۚ “و در حال حاضر هم به افتخار بازنشستگی نائل آمدم .
سی سال در حوزه تعلیم و تربیت و فرهنگ وهنر به عشق بافق و مردم پاک و نجیبش کوشیدم بی آن که ذره ای منت برسر کسی بگذارم واذعان دارم که تمام تلاشم,از سر وظیفه و عشق و ارادت بود و بس وقضاوت و داوری را نه به خلق خدا که به خدا واگذار می کنم که هموست داور بی همتا.
خدایا چنان کن سرانجام کار
تو خشنود باشی و ما رستگار
واما بعد;انگیزه ای که مرا واداشت تا این متن را بنویسم زخم ها و دردهایی است که هر فرد حقیقت طلب وآزاد اندیش به دوش می کشد. “همان زخم هایی که در انزوا روح را آهسته مي خورد و مي تراشد”
رئیس محترم شورای فرهنگ عمومی شهرستا ن بافق
همان گونه که مستحضریدتحولات فرهنگی، امری بطئی و تدریجی‌الحصول است و یک شبه حاصل نمی‌شود و برای آن باید برنامه‌ریزی‌های درازمدتی درنظر گرفت و این که افرادی در شهر از روی عدم آگاهی گلو پاره کردند و گریبان چاک دادند و فریاد هل من مبارزشان گوش فلک را کر کرد که فرهنگ را به دست ما بسپارید تا آن را متحول کنیم و به سامان برسانیم باید گفت زهی خیال باطل که این ادعاهای پوچ و بیهوده, نشان دهنده نشناختن مقوله فرهنگ و گستره وسیع آن از جانب ایشان است و این شعارها و نسخه های پوپولیستی دیریست که خاصیت خود را از دست داده است و مردم به آن درجه از آگاهی رسیدند که خام این شعارها نشوند.
از طرف دیگرعده قلیلی که صدایشان بلند است ولی اندیشه شان کوتاه ,چنان در وادی توهم اسیر بودند که تصور می کردند تمام توسعه فرهنگ شهر بر عهده اداره فرهنگ و ارشاد است و اینان که در اسارت دیو توهم گرفتار آمده بودنداداره فرهنگ وارشاد را با شرکت سنگ آهن مرکزی اشتباه گرفته بودند ;اداره ای که نه بودجه های آن چنانی دارد و نه از نیروی کافی برخوردار است و این کهنه دردرا به دلیل کثرت تکرار,خواجه حافظ شیرازی هم فهمیده است.
بپذیریم که جامعه دچار انحطاط فرهنگی و اعتقادی شده است و اخلاق در قربانگاه سیاست به مسلخ برده شده است و غافل از ویرانی خانه ,در فکر نقش و رنگ ایوان بودن خطایی آشکار است.
اندکی واقع بین باشیم و از اتوپیای آرمانی و رویاهای شیرین خود لختی بیرون بیاییم و حقیقت تلخ جامعه را عریان و بی پرده به نظاره بنشینیم که در کجای زمان ایستادیم و چه کردیم که به این جا رسیدیم و دنبال مقصر نگردیم که همه در رساندن جامعه به وضع موجود مقصر هستیم.

رئیس محترم ستاد امربه معروف و نهی از منکر شهرستان بافق
بی شک شما عالم تر و آگاهتر از بنده هستید که امر به معروف و نهی از منکر از فرایض الهی است و برای رساندن جامعه به وادی سعادت و سلامت روان امری لازم و ضروری است اما هر کار فرهنگی ظرایف و لطایف خاص خود را می طلبد و نیازمند افرادی متخصص و مجرب است که این فریضه تبلیغی به ضد تبلیغ تبدیل نشود ِ
بپذیریم با وجود فضای گسترده مجازی و پیشرفت تکنولوژی ,سبک زندگی مردم کاملا تغییر کرده است و نمی توان با تفکرات و اندیشه های چند دهه قبل وارد این میدان گردید و با محدودیت و محذوریت و تهدید و تنبیه جامعه را به راه صواب رهنمون گرداندوبه زور مردم را به بهشت برد همان گونه که با فیلترینگ و حذف و نگاههای سلبی در این سال ها هیچ اتفاق مثبتی نیفتاد .
ستاد امر به معروف و نهی از منکر که در شهرستان بافق دوران طفولیت خود را سپری می کند و وارد دو سالگی شده است با تمام تلاش ها و زحماتی که در احیای این دو فریضه الهی می کشد و بنده از نزدیک شاهد تلاش ها و مساعی این ستاد بودم ولی باید بگویم در این مدت کوتاه خطاهایی هم داشته است که بی شک ناشی از احساساتی عمل کردن وعدم پختگی بوده است .
تریبون آزاد به عنوان پرچم حق گویی و مطالبه گری این ستاد متاسفانه بر پایه های قانون گریزی و اغراض سیاسی بنیان نهاده شد و نه تنها اتفاق مثبتی رخ نداد که نفرت و شقاق و اختلاف را دامن زد وبزرگترین حجت من برای اثبات مدعای خویش, عدم استمرار آن در دولت انقلابی بود و فقط برای مسئولان دولت قبل برگزار شد و ناگهان خاموش گردید و دیگرنه فریاد مطالبه گری شنیده شد و نه تلاشی برای احقاق حق.
این که بنده را محکوم به عدم شناخت دین و انسانیت کردند و روبروی امامزاده عبدالله(ع) تریبون آزاد برگزار کردند و هر آن چه دلشان خواست گفتند و نوشتند خارج از جاده حقیقت و انصاف بود و نه این که جوابی در برابر این بی تقوایی ها و بی انصافی ها نداشتم لکن ” فَصَبَرْتُ و فِي الْعَيْنِ قَذَي وَفِي الْحَلْقِ شَجَي:پس صبرکردم درحالی که در چشمم خاری بود و درگلویم استخوانی”
متاسفانه برگزار کنندگان تریبون آزاد باشعار مطالبه گری فرهنگی و در راستای توسعه ارزشها, بازیچه دست عده انگشت شماری شدند که به دلیل خودپنداری و خودشیفتگی شدید که به آن مبتلا بودند تلاش می کردند آب را گل آلود کنند و در توهمات کودکانه شان, ماهیان منفعت طلبی صید کنند ولی غافل بودند بر سرقبری می گریند که در آن مرده ای نیست.
این که در جامعه ای, اخلاق وقانون ذبح شود و انتقاد ها به انتقام های شخصی تبدیل گردد و به هرکس حق توهین و اهانت داده شود نه باسیره علوی و مکتب حسینی مطابق است ونه با اصول اخلاقی و انسانی
“فَاصْبِرُوا حَتَّىٰ يَحْكُمَ اللَّهُ بَيْنَنَا ۚ وَهُوَ خَيْرُ الْحَاكِمِينَ:پس صبر کنید تا خداوند میان ما داوری کند که او بهترین داوران است”(اعراف/ 76)

ادامه دارد

دکتر حسین ارجمند