سید ابوالحسن مظفّری بافقی، صاحب امتیاز پیام یزد را بیشتر بشناسم
پیام یزد*
حسین مسرّت
هفته نامۀ سیاسی، انتقادی، اجتماعی، علمی و خبری به صاحب امتیازی سید ابوالحسن مظفّری بافقی و مدیر مسئولی سید احمد رضی رضوی که ناشر افکار سازمان نظارت در آزادی انتخابات در شهر یزد بود.
سید ابوالحسن مظفّری(۱۳۷۷ – ۱۲۹۹ش) از آزادیخواهان یزد و فرزند سید اسماعیل بود ( کاظمینی، ج۲،ص۱۴۴۲) و سید احمد رضی رضوی ( ۱۳۸۸-۱۳۰۶ش)فرزند میرزا سید حسین از وکلای دادگستری و او نیز از آزادیخواهان یزد بود.
رضوی در زمان دانشجویی، نمایندۀ دانشجویان دانشگاه تهران و پس از آن یک دوره هم از سوی آزادیخواهان یزد کاندیدای مجلس شورای ملی بود.
او در طول سال ها زندگی اجتماعی همواره در فعّالیّت های سیاسی و مبارزاتی وکلا علیه رژیم پهلوی حتّی تا پیروزی انقلاب اسلامی شرکت داشت و بیانیه هایی را در این رابطه صادر و امضاء کرد.
همو ریاست کمیتۀ فستیوال و کمیتۀ صلح یزد را که متشکّل از آقایان : دکتر سینا، محمّدعلی عالمی ( صمصام )، دکتر جلیل اخوّت( مدیرهفته نامۀ هالۀ یزد) و سید محمود پاد ( مدیر هفته نامۀ برزگر) بود، برعهده داشت.
کمیتۀ صلح، سازمانی بود که از رجال و بزرگان با نفوذ کشور در دهۀ ۱۳۳۰ش تشکیل شد، بدون آنکه بایستگی وابستگی یا تمایلات کمونیستی داشته باشد.( رضوی، مصاحبه)
رضوی در ۱۳۴۶ش کارشناسی حقوق را از دانشگاه تهران اخذ کرد و ۱۳۴۸ش پروانۀ وکالت گرفت . او هم چنین عضو گروه ترّقی خواهان بود و در سازمان معاضدت قضایی در کانون وکلا فعّالیّت داشت.(کاظمینی، ج۱،ص۶۶۵)
نخستین شمارۀ پیام یزد در ۳/۱۰/۱۳۳۰ در زمان نخست وزیری دکتر محمّد مصدّق در قطع ۵۰* ۳۰ سانتی متر در دو صفحه و به صورت مصوّر در چاپخانۀ گلبهار یزد با کاغذ زرد روزنامه ای به بهای یک ریال چاپ می شد.اشتراک سالیانۀ آن شصت ریال بود. شمارگان روزنامه سه الی چهار هزار نسخه بود که طرفداران خوبی بویژه بین جامعۀ روشنفکر یزد داشت .دفتر روزنامه در خیابان پهلوی ( امام خمینی کنونی) روبروی شاهزاده فاضل قرار داشت.
رضوی هدف از انتشار روزنامه را چنین می داند : مبارزۀ ملّیون یزد علیه ارتجاع حاکم بر یزد. ( رضوی، مصاحبه) چنانکه در سرآغاز نخستین شماره با عنوان :« هدف ما» چنین آمده است:« برای هر مبارزه ای هدفی موجود است و اینک که پیام یزد مبارزۀ خود را آغاز می کند ناگزیر به شمّه ای از انگیزه های این مبارزه – عواملی که گردانندگان این روزنامه را به پیکار واداشته – اشاره می نماید.
این روزنامه هنگامی انتشار می یابد که محصول فداکاری ها و جانبازی های مبارزین راه آزادی ملعبۀ دست گروهی از ناپاک ترین و خائن ترین افراد این شهر قرار گرفته است و بنابر این پیام یزد ، نخستین وظیفۀ خود را مبارزه علیه این گونه خائنین می داند و تا سرحدّ امکان برای خنثی ساختن اقدامات خائنین و برملا نمودن نقشه های خانمان برانداز آن ها کوشش خواهد نمود…
پیام یزد در جملۀ این موارد خود را از طبقات زحمتکش و مردم یزد جدا نمی داند و همواره در این راه به نیروی شگرف و عظیم آنان تکیه خواهد داشت.»( ش۱،ص۱)
وهمگام با آن سرسخن، این شعر سیاسی از محمّد حسین ناصر درج شده است:
اکنون پیام یزد رساند سلام یزد بر مردمی که بی خبرند از پیام یزد
از بام یزد، مرغ سعادت رمیده است تا بوم ارتجاع زند بر پیام یزد
تلخ است کام یزد ز عمّال ارتجاع شیرین زمرگ مرتجعین باد کام یزد
باشد قعود ظالم و باشد قعود ظلم اندر قیام یزدی واندر قیام یزد( ش۱،ص۱)
همکاران ثابت این هفته نامه عبارت بودند از : سید احمد رضوی، جلیل اخوّت،سید ابوالحسن مظفری و محمّدحسین ناصر ترک.
پیام یزد به دلیل درج مقالات تند علیه مرتجعان و دشمنان مردم و آزادی در یزد و نیز درج گفتارهای افشاگرانۀ سیاسی – اجتماعی، گاهی از سوی دستگاه سانسور محلّی شامل ادارات: آگاهی، شهربانی و فرمانداری دچار تعطیلی می شد تا اینکه در خرداد۱۳۳۱ش به دلیل مخالفت با وضع حاکم توقیف شد.( کاظمینی، ج۲، ص۱۴۴۲)
آخرین شمارۀ موجود این روزنامه شمارۀ نه سال نخست (۲۱/۳/۱۳۳۱ش) است و فعلاً نشانی از بقیّۀ شماره های آن نیست.این نشریه در افکار سیاسی تابع جبهۀ ملّی ایران بود که به گونۀ غیر مستقیم از راه سید ابوالحسن حائری زادۀ یزدی این ارتباط برقرارمی شد.
شماره های پراکنده ای از آن در کتابخانۀ ملّی ایران( س۱،ش۱) ( خداپرست، ج۲، ص۶۶) ، کتابخانۀ مرکزی دانشگاه تهران ( س۱، ش۱و۳) ( صادقی نسب، ص۵۱) و نیز نزد مدیر آن (س۱،ش۱تا۹) وجود داشت.
منابع
برزین ، مسعود، شناسنامۀ مطبوعات ایران، تهران،۱۳۷۱ش، ص۱۱۶؛پیام یزد ،شماره های ۱تا۹؛ خداپرست ، کبری و فاطمۀ خورشیدی، تهران ، ۱۳۶۳ش؛رضی رضوی ، احمد ( مصاحبه، ۱۳۷۰ش)؛ صادقی نسب، ولی مراد، فهرست روزنامه های فارسی ،تهران، ۱۳۶۰ش؛ مسرّت ، حسین ، یزد یادگار تاریخ ، یزد، ۱۳۷۶ش، ج۱، ص۵۲۶٫
*دانشنامۀ مطبوعات ایران ، ۱۴۰۲،ج۲٫