پسته کاری و سرطان

خبر ناگواری در روزنامه شرق خواندم که گفتم با شما هم در میان بگذارم. اگرچه از همین الان اعلام می کنم، امید چندانی به رفع دغدغه هایی با این مضامین ندارم. چون این قدر مشکلات مهمتر و اساسی تر داریم که اینها دیگر به چشم نمی آید.

اما خبری _ که به نوعی می تواند برای بافق هم مصداق داشته باشد _ این است.

” روند افزایشی آمار بیماران سرطانی در شهرهای رفسنجان و انار _ که دو قطب اصلی پسته ایران هستند _ نگاه ها را متوجه سموم کشاورزی کرده که باغداران پسته در استفاده از آنها در رتبه نخست قرار دارند.”

” در استان کرمان طبق آخرین آمار هشت هزار نفر به سرطان دچار هستند و روزانه هفت نفر نیز به این آمار افزوده می شود. بر پایه آمار رسمی، استان کرمان مقام نخست را در استفاده از سموم داراست و در استان کرمان نیز، شهرهای رفسنجان و انار در رتبه اول قرار دارند.”

” به گفته کارشناسان دو سم  آندوسولفان  و آمیتراز که برای انسان و محیط زیست خطرناک هستند به دلیل ارزانی و ماندگاری بالا هنوز مورد استفاده کشاورزان قرار می گیرد و پس از اینکه محصول پسته از درخت چیده شد، روی پسته وجود دارد و این مساله باعث بروز بیمارهایی مانند سرطان [مخصوصاً سرطان معده ] در بین مصرف کنندگان خواهد شد.” ( روزنامه شرق، 17/12/90 ص 13)

البته همانطور که می بینید این مشکل برای رفسنجان و نوق و انار است و زیاد به ما بافقی ها مرتبط نیست. اما از آنجا که در 20 سال گذشته کشاوزران بافقی هم، همت کرده و با تاسی به باغداران نوقی و رفسنجانی و با راهنمایی آنها، کشاورزی بافق را به سمت پسته و پسته کاری برده اند و با توجه به افزایش تعداد مبتلایان به سرطان در بافق، با خود گفتم شاید این مسئله در بافق هم صحت داشته باشد و استفاده پسته کاران بافقی هم از سموم، دلیلی برای رشد سرطان در شهر باشد.

این نکته هم هست که نباید به خاطر این مشکل، واهمه ی به خود راه داد. چون همانطور که می دانید الان در جهان، آمریکا بزرگترین تولیدکننده پسته هست و از سموم هم استفاده فروانی می برند، اما به دلیل نوع سمی که کشاورزانشان استفاده می کنند، هنوز پسته کاری آمریکا با اینچنین موردی روبرو نشده است.

اینک که بافق می کوشد با مدد پسته و پسته کاری، رونقی به بخش مغفول کشاورزی خود بدهد، بسیار بجاست که مسئولان در این مورد هم تدبیری بیندیشند تا خدای نکرده پسته بافق به سرنوشت تلخ روناس گرفتار نشود و باغداران ضرر و زیانی نبینند. چون اگر بخش معدن می تواند ثروتی هنگفت را در زمانی کوتاه  به اقتصاد ما تزریق کند اما به همان میزان  هم، تند و سریع از بین رفتنی است. اما کشاورزی این توانایی را دارد که اگرچه به مقداری کمتر، اما به طور مستمر، اقتصاد شهر بافق را رونق بخشد.

محمد علی پورفلاح