هفت سامورایی

وقتی که بچه بودیم چند تا فیلم بود که تلویزیون همیشه تکرار می کرد و ما بیچاره ها چاره ای نداشتیم کهﺁنها را ببینیم و تازه کلی هم کیف می کردیم و بعد که تمام می شد برای هم تعریف می کردیم و از تکرار ومرور صحنه های ﺁن لذت می بردیم . حال اگر فیلم جنگی بودوبکش و بکش داشت که دیگه هیچی.

یکی از ﺁن فیلم ها، هفت سامورایی بود .یک فیلم ژاپنی ولی سراسر شمشیر بازی و بزن وبزن . فیلم در مورد هفت سامورایی بود که بر علیه ظلم قیام کرده بودند  واین قیام د ر روستایی اتفاق می افتد که بالطبع توده جمعیتی ﺁن کشاورز بودند و از حقوق اولیه خود محروم  شده بودند.  این هفت نفر علاوه بر روحیه سلحشوری که از ویژگی های مکتب سامورایی بود دارای شخصیت مستقلی هم بودند.

حالا چرا این ها را گفتم و این قدر ﺁسمان و ریسمان به هم بافتم ؛فقط به این خاطر بود که یک دفعه به ذهنم خطور کرد دقیقا اعضای شورای جدید هم هفت نفرند و ایضا  بیشتر ﺁن ها نه همه ﺁن ها، دارای روحیه جنگندگی و سلحشوری می باشند .و فکر کنم مردم هم  بدشان نمی ﺁید که عده ای پیدا شوند تا حق ﺁنهایی که حق ما راخوردند کف دستشان بگذارند و هزینه  کتک هایی که دوسال پیش خوردند را از حلقومشان بیرون بیاورند.چون بعضی زخم ها به این راحتی التیام نمی یابد و گذر زمان هم نمی تواند مرهمی بر ﺁن ها باشد.

فقط باید ببینیم که این سامورایی های بافقی برای پیشبرد اهدافشان چه طرح و برنامه ای خواهند داشت چون فقط جنگندگی کافی نیست بلکه باید ﺁدم سیاسی هم باشند تا در دنیای هزار رنگ سیاست ،خدای ناکرده کیش و مات نشوند .

شاید عده ای بگویند حیطه  و محدوده ی اعضای شورا مشخص است و دست شوراها برای انجام هر کاری باز نیست ولی اگر ما بخواهیم، می توانیم دست شوراها را بر پشت دیگر مسئولان بگذاریم و ﺁن ها را به جلو هل دهیم یا این که دست مسئولان را بگیریم تا خدای ناکرده دست به کارهای خطرناکی نزنند و چیزهایی تصویب نکنند تا فردا نتوانند جواب مردم را بدهند.

باید بپذیریم که این سامورایی ها از دل ﺁتشی بیرون ﺁمدند که دو سال پیش در بافق برافروخته شد. شاید هیچ چیز به اندازه کتک هایی که مردم بافق و بهاباد در این دوسال خوردند در بیداری ﺁن ها موثر نبود و به قولی « عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد».

حسین ارجمند