بافق شهر هرت یا شهر دارالشجاعه ؟

در شهر هرت هرکس که زودتر بیدار شد همون رئیس است ،در شهر هرت هیچ قانون ثابت و پایداری حاکمیت ندارد . تمایلات روزمره قبله عالم جهت گیری های جامعه و زندگی مردم را تعیین می کند.  در شهر هرت ترس از انسان های راستی باور ، افرادی دروغ پرور می سازد و در آن، حق باوران راستکار نمی توانند به رستگاری برسند.با این مقدمه پیشنهاد می شود از این پس به جای بافق بگوییم شهر هرت زیرا:

 – شهر هرت جایی است ایستگاه قطارش مهمترین ایستگاه ریلی کشور باشد و روزانه دهها قطاربه آن وارد و خارج می شوند ولی همین ایستگاه فقط یک سکو برای پیاده و سوار شدن دارد  ساعت ها  باید منتظر بشوی قطاری برود تا بتوانی پیاده یا سواربشوی  و سهمیه بلیط شهروندان بافقی با وجود اینکه شهر مهاجر پذیری است کمتر از دو کوپه است و کسی ککش هم نمی گزد.

– شهر هرت جایی است که معادنش حداقل 1.7 میلیارد تن ذخیره سنگ آهن دارد ولی وقتی وارد شهر میشوی فکر می کنی سال 65 وارد سوسنگرد شدی.

– شهر هرت جایی است که دورترین شهر از مرکز استان باشد و به خاطر معدنی بودن سخت در معرض حادثه معدنی و جاده ای است ولی بیمارستانش از محروم ترین بیمارستان های استان است.

-شهرت هرت جایی است که خانه  ی شاعر مشهور و جهانی اش وحشی بافقی را تخریب می کنند هیچ کس و سازمانی از این تخریب جلو گیری نمی کند و اگر وحشی بافقی زنده می شد و جای خالی خانه اش را می دید به جای الهی سینه ای آتش افروز می سرود ( الهی خانه ای ده تا که مستاجر نباشم )

-شهرت هرت جایی که هنوز چراغ راهنمایی و رانندگی ندارد و تنها شهری در ایران است و نزدیک به 60 سال از شهرستان شدنش می گذرد و هنوز چهارراهی ندارد که چراغ راهنمایی و رانندگی داشته باشد

-شهرهرت جایی است  که کسی برای احقاق حق مردمش از مرکز استان نمی آید و برای گرفتن حقشان صدها نفر نیرو پیاده و سواره  آمدند.

-شهر هرت جایی است که درخت ها را می کارند وقتی بزرگ شد و سایه انداخت آنها را می برند و کسی فکرنمی کند چقدر هزینه شده تا در اب و هوای کویر این درختان پرورش داده شدند

 – شهر هرت جایی است که با خرج چند گونی برنج و چند قوطی روغن نباتی و رها کردن چند چوپان عاریه ای و موقتی در روز روشن معادنش را می گیرند خطوط مرزی اش را تغییر می دهند34 نقطه از خوش آب و هوا ترین روستاهایش  را می گیرند مسئولینش اعتراض  نمی کنند بلکه با شهامت با دست و قلم مبارک خود امضاء هم می کنند

-شهر هرت جایی است که با وجود پیشرفتهای علم معماری و ساختمانی و و در قرنی که کشورهای دیگر در حال ساخت هتل در کره ی دیگر هستند امامزاده بزرگوارش محروم تر از مساجد اطرافش است و هر روز در یک ضلعش گودالی  حفر می کنند  چهره امامزاده زشت می شود و تازه کسی گوش به حرف هیئت امنایش نمی دهد

 – شهر هرت جایی هست که هر کس بخواهد شهرش را آباد کند خانه اش خراب می شود و بر عکسش هم صادق است

-شهر هرت جایی است که شرکت های بزرگ سنگ آهن و سنگ های ساختمانی را بی محابا می برند ولی دوست دارند مالیات برارزش افزوده را به بافق و بافقی ها ندهند.

– شهرت هرت جایی است که با غروب آفتاب صدها نفر در پاتوق ها قلیان بر لب و همه چیز می گویند الا از مشکلات و راه حل آنها

– شهر هرت جایی است که مردمش مطالب هفته نامه ها و سایت ها  را می خوانند و در صفحات شبکه ها اجتماعی مطالب و مشکلات شهرشان را لایک می کنند و به اشتراک می گذارند ولی ککشان هم نمی گزد  ( گوش اگر گوش من و ناله اگر ناله ی تو ** آنچه البته به جایی نرسد فریاد است )

شهر هرت جایی است که می گویند اسمش در تاریخ دارالشجاعه آمده ولی بهتر است بگوییم دارالسکوت.

                                                                                                     قصه گویی غصه های شما

                                                                                                         عباس ابراهیمی خوسفی