قدر نیمه دوم را بدانیم

دسته: فرهنگی، هنری، مذهبی
۳ دیدگاه
پنج‌شنبه - 3 مرداد 1392

روزه و رمضان کلماتی آشنا برای همه ماست.واژه روزه که به گوش ما میخورد یاد تشنگی وگرسنگی ،یاد بچگی و روزه های کله گنجشکی،یاد احسان وبخشش،یاد سفره های افطار،همه وهمه از ذهنمان می گذرد و یادش زنده میشود.

رمضان که می آید همه از همان اولش به دنبال چیزی می گردند از دیدن ماه روز اول و تا دیدن ماه شوال که آخر رمضان را خبر میدهد.دنبال آوای دل نواز مناجات سحر و صدای دلنواز ربنا،ولی اینها همه گم شده های ما در ماه رمضان نیست ما در رمضان خواسته و ناخواسته به دنبال خود میگردیم.

صحبت را به اینجا رساندم تا آثار روزه را از مناظر گوناگون از دید خودم بررسی کنم.من میگوییم روزه هم آثار فردی دارد هم اجتماعی .از آثار فردی اش اگر بخواهم بگوییم تعبییر امام سجاد(ع) کاملترین است که میفرمایند:«رمضان ماه طهارت تنزیه و پیراستگی جان است».

روزه در کنار تمام آثار فردی آثار اجتماعی بسیاری نیز به دنبال دارد البته اگر در آن تامل کرده باشیم و میتواند چنان محیط اطرافمان را تحت تاثیر بگذارد که آثار آن حتی برای همیشه نمایان باشد .بیشتر آسیبها در تعاملات اجتماعی انسان در اثر زیاده خواهی انسان ها نسبت به هم روی میدهد.این در حالی است که ما در ماه مبارک رمضان فاصله فقیر وغنی را به حداقل میرسانیم واگر این برابری در ذهنمان ایجاد سوال کند مطمئنا حس زیاده خواهی در بسیاری از ما کم وحتی ممکن است رو به نیستی بگذارد.

ماه مبارک رمضان همگرایی بزرگی را در میان مردم بوجود میآورد در یک زمان همه سحری میخورند در یک زمان مشخص همه با هم افطار میکنندو در طول روز همه تقریبا سعی بر این دارند که آداب خاصی را رعایت کنند یعنی مردم یک منطقه یا بهتر بگویم تمام مسلمین جهان دارند یک حرکت جمعی را تمرین مینمایند.نتیجه این تمرین می شود صله رحم که باعث افزایش دید و بازدید خانواده ها میشود و این تقویت روابط باعث کاهش کدورت میشود به طور خلاصه میتوان گفت رمضان تمرینی است برای افزایش راستگویی ،صداقت،وسلامت اجتماعی .

اینها را گفتم که به اینجا برسم وبگویم دوستان عزیزم که در هر کجایی وقتی نهاده واین چند خط از کلمات بهم ریخته را میخوانید رمضان دیگری را به نیمه رساندیم به هوش وبه گوش باشیم نکند خدای ناکرده نیمه اول را با کینه وکدورت از دوستی گذرانده باشیم.،آری روی سخنم با تو مادری است که دهان روزه گام در راهروهای دداگاه مینهی تا هر چه زودتر بر پیشانی بچه هایت مهر بچه های طلاق بخورد و بیماری اعتیاد همسرت درمان نشود ،تو مادر گرامی با روزهات تمرین صبر میکنی پس ثمره تمرینت را باری دیگر از خدایت بخواه و تو ای پدری که به این بیماری مبتلایی در این ماه مبارک به کمک داروی شفا بخش و رهایی بخش روزه خود را درمان کن تو که اینقدر معرفت داری که اگر روزه هم نیستی به حرمت این ماه  هم که شده چند ساعتی که در اجتماع هستی سیگار هم نمیکشی پس یک یا علی بگو بخاطر خودت ،زندگیت ،فرزندانت ، به یاد کودکیت معصومیتت روزه بگیر خود را رها کن تو میتوانی هنوز یک نیمه فرصت داری تا نتیجه بازی روزگار را عوض کنی نیمه ای که فرصت های طلایی آن حتمآ بیشتر از نیمه اول است.

احسان مراددشتی


پرینت اشتراک گذاری در فیسبوک اشتراک گذاری در توییتر اشتراک گذاری در گوگل پلاس
بازدید: ۳۶
برچسب ها:
دیدگاه ها
بانو این نظر توسط مدیر ارسال شده است. پنج‌شنبه 3 مرداد 1392 - 5:06 ب.ظ پاسخ به دیدگاه

آفرين

جوان بافقی این نظر توسط مدیر ارسال شده است. جمعه 4 مرداد 1392 - 7:22 ب.ظ پاسخ به دیدگاه

بسیار زیبا بود.ممنون احسان جان

ALI این نظر توسط مدیر ارسال شده است. یکشنبه 6 مرداد 1392 - 1:36 ب.ظ پاسخ به دیدگاه

احسنت

You cannot copy content of this page