صبا نامه ( چند تیکه طنز )(1)

*من هیچ وقت پایم را جلوی پدر و مادرم دراز نمی کنم چون که من اصلاً پا ندارم . راستش من بدونِ پا متولد شده ام .

*هرگز نفهمیدم که چرا تا به حال هیچ کس برای تصاحبِ من ، خودش را به آب و آتش نزده است . به نظرِ خودم که کوری و کچلی و پیری و بدقیافه بودنم و چند موردِ نه چندانِ مهمِ دیگر اصلاً نمی توانند دلیلی بر این امر باشند . به نظرِ شما چطور ؟

*گورخرها در مورد خط های روی بدنشان با خدا به جرّ و بحث پرداختند . هیچ کدام از آن ها در موردِ خر بودن و خریت شان از خدا گلایه و شکایتی نداشتند .

*بچه که به دنیا آمد پدر هر روز بیشتر از روز قبل به فکر فرو می رفت و غمگین تر می شد . قیافه ی بچه ، هر روز بیشتر از روز قبل به قیافه ی یکی از دوستانِ نزدیکِ پدر شبیه می شد .

*آخرش نفهمیدم بی شعور کیه . موقعِ دعوا همیشه مادرم به پدرم می گوید : بی شعور . و پدرم جوابش می دهد : آره من بی شعورم  . اگر بی شعور نبودم هرگز نمی آمدم تویِ بی شعور را بگیرم.

*رازِ خوشبختی در این است که معنیِ بدبختی را ندانی و یا اصلاً ندانی که بدبختی !!!

*می گویند : پول ، چرکِ کفِ دست است . بگذریم که بعضی ها یعنی همان آدم های بی پول ، کف دست هایشان به تمیزیِ صورتِ آدم های پولدار است . و باز بگذریم که بعضی ها  اصلاً دست ندارند که چرکی کف اش باشد .

* می گویند : پول ، چرکِ کفِ دست است . کدام مغازه دار حاضر است تا این همه چرکی که در کفِ دستِ من است بردارد و به جایش جنس تحویلم دهد .