فرصتی تکرار نشدنی

شورای جوان شهر بافق در هنگامه سرنوشت سازی قرار گرفته است و فرصتی تاثیرگذار به دست آورده است که اگر از آن به خوبی و درستی سود نجوید، آثار و تبعات آن سالها بر دوشش سنگینی خواهد کرد. و آن فرصت استثنایی، اثبات کارایی نسل جوان و امروزی بافق است.

از روزی که با رای مردم، اعضای شورای شهر انتخاب شدند عمده عیبی که به آنان وارد شده، جوان بودن اکثر اعضا و دخالت داشتن و حتی غلبه ی حس محله گی در انتخاب آنها بوده است. و عمده دلیل مدافعانی مثل من از شورای چهارم بافق، حس جسارت جوانی آنها بوده است. اکنون زمان موعد برای ظهور و بروز و اثبات آن جسارت ذاتی جوانانه است. اگر بگذرد و تردیدها و دو دلی ها بر آنها مستولی شود، هرآیینه بیم آن دارم که ره به ناکجا آباد برند.

با وجود آنکه نزدیک به ده روز از حضور رسمی آنان در شورای شهر می گذرد و طبق قانون اولین و مهمترین وظیفه آنان انتخاب شهردار برای شهر است، هنوز انگار بر تردیدها غالب نیامده اند و به شهرداری نرسیده اند. اگرچه توقع من و امثال من این بود که آقایان، رایزنی هایشان را در ایام قبل از رسمی شدن کارشان انجام می دادند و در همان روز تحلیف، شهردار مورد نظرشان را رسماً اعلام می کردند. تجربه به من آموخته است که در این طور مواقع هر چه زمان بیشتری بگذرد، انتخاب مشکل تر و تردیدها فراوان تر می شود و این برای شورای جوان بافق شایسته نیست.

آنطور که من خبر دارم گزینه های بومی و غیر بومی و ساکن در بافق و غیر ساکن در این شهر مطرح شده اند و کفه ترازوی یکی از آنان سنگین تر هم شده است، اما هنوز جوانهای شورا، دل را یک دله نکرده و دست به انتخاب نزده اند. از دید من، آنچه مهم است کارآیی و ایده هایی است که یک نفر برای شهر ارائه می دهد. بومی بودن و نبودش شرط نیست. البته اگر بتوان با یک تیر دو نشان را زد که چه بهتر. یعنی یک نفر بومی خوش فکر و کارا را که مثل گوهر، ارزشمند و کمیاب هست، جست و پیدا کرد و ردای شهرداری بر او پوشید ولی اگر جستند و در شهر نیافتند بر آنان هیچ حرجی نیست که کلید شهرشان را به یک فرد غیر ساکن و حتی غیر بومی، کاربلد بسپارند.

شورائیان بافق بدانند اگر جسورانه وارد این مرحله سخت زندگی مدیریتی خود نشوند، به علت جو مصلحت جویانه و محافظه کارانه ی که در روحیه بافقی ها هست و به سادگی هم قابل درمان نیست، چهارسال دوره کاریشان را بر سر همین بکن، نکن ها، تلف خواهند کرد و علاوه بر ضربه به خود، یک سابقه و میراث نامناسب هم از مدیریت نسل جوان برای آیندگان به جا خواهند گذارد که تا مدتها هر استعداد جوانی که بخواهد سربرآرد به تیغ تیز ناکارآمدی شما، سرکوب و منکوب خواهد شد.

عدم انتخاب شهردار تا این لحظه، یک پیام ناامید کننده به جامعه داده است و آن این است که جسارت جوانی که تنها سرمایه شماست و به آن امیدها بسته بودیم، چه شد؟

بافق نیاز به فکرهای بزرگ و همت های بلند دارد. خود را درگیر امور روزانه نکنید. و به یاد داشته باشید که ما مردم شریف بافق عادت داریم که برای همه چیز، بسیار بگویم و بندرت ممکن است از کار کسی تا در مصدر امری هست، رضایت داشته باشیم. اما این انصاف را هم داریم که اگر کسی یا کسانی به شهرمان خدمت کردند تا ابد، دعاگویی خیرشان باشیم.

اگر چنین دعایی را می خواهید، زودتر دستی بجنبانید و شهرداری بنشانید. حتماً مشورت کنید. سبک و سنگین نمائید. همه گزینه ها را مد نظر بگیرید اما وقتی به کسی رسیدید، بی پروا و جسورانه عمل کنید. حتماً حرف و حدیث خواهید داشت. آدمهای مختلف به سراغتان خواهند آمدند و قیافه های حق به جانب خواهند گرفت و نصیحت های مشفقانه خواهند کرد و می کوشند حس تعلق به محله زندگی را در شما زنده کنند و حتی شما را از آینده تصمیمتان می ترسانند و بیم می دهند، اما ممکن است این نکته را به شما نگویند که از این پس، همه ی تصمیم ها و رفتارهای امروز شما به عنوان یک ملاک در آینده مورد قضاوت قرار خواهد گرفت. هرکه از پس بخواهد شاهین ترازوی جسارت جوانی را در کارهای اجرایی شهر، میزان کند بی شک یاد اعمال شما می افتد.

نکته آخر اینکه، هزارسال _ کمتر و بیشتر _ بافق بر پاشنه ی محافظه کاری و سربه زیری چرخیده و شده آنچه که می بینید، یکبار هم که شده شهر را رو به پنجره جسارت و سر به هوایی بچرخانید و از طعن طاعنان نهراسید.

محمد علی پورفلاح