زیر باران
دوستت دارم تو را من از دل و جان بیشتر
دوستت دارم تو را در زیر باران بیشتر
نازنین عطری بیافشان بر سر گیسوی خویش
گر چه خوشبویی ز گلهای بهاران بیشتر
در میان دشتهای گل تو جولان میدهی
هم تو از پروانه و هم از غزالان بیشتر
در دل و جان منی. ای نازنینِ ماه روی
میدهی جان مرا هر لحظه فرمان بیشتر
سر به تا پا جمله حُسنی و کمال و معرفت
نازنین بر ما بکن یک ذره احسان بیشتر
پیش چشم دوستان دیوانه ام دستم بگیر.
تا نیفتم من دگر از چشم یاران بیشتر
تیر از آن.چشمان جادویت فکندی سوی من
رحم کن بر حال این مرغ پریشان بیشتر
حالیا چندیست جان در پیکر “سیمرغ” نیست
نازنینا رحم کن بر جسم بیجان. بیشتر
#لقمانی_بهابادی_سیمرغ.
بازدید: ۲۰۷
درود بر شاعر این شعر قشنگ