بهداشت روان

بر اساس اعلامیه سازمان بهداشت جهانی سلامت عبارتند از :آسایش کامل جسمی،روحی و اجتماعی .پس سلامتی صرفاً به معنی فقدان بیماری و یا معلولیت جسمی نیست و بهداشت روان جزئی جدا نشدنی از تعریف سلامت آدمی است با نگاهی به تعالیم دینی ذکر این نکته حائز اهمیت است که انسان دارای دو جنبه جسم و روح می باشد و لازم است در راستای تعالی به تامین سلامت هر دو بپردازد به بهانه شناخت بیشتر بهداشت روان هفته آخر مهر ماه به نام هفته بهداشت روان نام گذاری شده است به این منظور فرصتی دست داد تا اندکی درباره این موضوع اجتماعی که متاسفانه زیاد به آن پرداخته نمی شود بپردازیم.
اصول اولیه بهداشت روان
مهم ترین گام در رعایت بهداشت روان احترام گذاشتن فرد به شخصیت خود و دیگران است.قدم بعدی شناخت محدودیتهاست که در ما و افراد دیگر وجود دارد قدم سوم دانستن این حقیقت است که رفتار ما معلول یک سری از عوامل و تابعی از تمامیت وجود ماست قدم آخر شناخت محرکهاست که ایجاد کننده رفتار و کردار ماست.

شخصی که این اصول را بفهمد مسلماً با مشکلات واقع بینانه برخورد خواهد کرد دل سرد نمی شود زیرا میداند که زندگی یعنی کشمکش با عوامل مختلف . او می داند احتیاجاتش هیچگاه مطابقت کامل با مقتضیات زندگی ندارد لذا سعی می کند در برآوردن احتیاجات خود واقعیت را در نظر گرفته و بیشتز از اندازه لازم توقع نداشته باشد چنین شخصیتی در زندگی اهداف از پیش تعیین شده ای دارد که برای رسیدن به آن سعی خواهد نمود و در یک کلام بجای ایده آلیسم به دنبال رئالیسم است یعنی بجای ایده گرایی دنبال واقیعت گرایی است مقیاس های بین المللی جهت رسیدن به جامعه سالم یا به اصطلاح مدینه فاضله دارای این ویژگی هاست.:
۱- کسی فقیر نباشد
۲- خشونت وجود نداشته باشد
۳- رشد جمعیت کنترل شده باشد
۴- تبعیض جنسیتی و نژادی وجود نداشته باشد
۵- حقوق مردمان بصورت یکسان رعایت گردد
۶- آموزش و پرورش تا پایان دوره دبیرستان بصورت رایگان باشد
۷- خدمات بهداشت و درمان در اختیار همگان باشد
۸- اهمیت اجتماعی و آزادی عقیده وجود داشته باشد
۹- مردم از سطح خود راضی باشد
۱۰- توزیع درآمد ها عادلانه باشد
۱۱- بیکاری وجود نداشته باشد
ویژگی های فردی که دارای سلامت روان است را می توان در این موارد خلاصه کرد.
۱- نسبت به خود و دیگران بی تفاوت نباشد
۲- با دیگران سازگاری داشته و انعطاف پذیر باشد
۳- شاد و مثبت اندیش باشد
۴- به خود و دیگران احترام بگذارد
۵- به نقاط قوت و ضعف خود آگاهی دارد
۶- ناکامی ها را تحمل می کند
۷- توانایی مشکلات خود را دارد
۸- از اوقات فراغت خود به نحو احسن استفاده می کند
۹- در مواجه با مشکلات اجتماعی کنترل خود را از دست نمی دهد
۱۰- به خداوند و جهان آخرت اعتقاد دارد
۱۱- رابطه اش با دیگران سازنده است
۱۲- نیازهایش را به طریقی بر آورده می کند که با ارزش های اجتماعی او منافات نداشته باشد
۱۳- چون در همه کار متعادل است در نظر دیگران موجه جلوه می کند

دکتر محمد رضا آیت اللهی