نخل

‍ درخت خرما توبافق فراوونه شاخ وبرگاش همه جا اویزونه قدیما از این درخت با صفا مردمان بافقی بودند خودکفا این درخت مایه رزق و روزی بود بهر بافقی همدم هر روزی بود همه از خوردن خرما های بافق میشدندسرزنده وفربه و چاق خرماهاش ریز و درشت وتنگلو تا میذاشتی تو دهن میرفت تو گلو…..