بودجه های فرهنگی دردسر ساز

در مورد مظلومیت فرهنگ و بی توجهی به مسائل فرهنگی آن قدر گفته و شنیده شده که دیگر نیازی به تکرار مکررات نیست و نتیجه این بی توجهی ها را امروزه همگان دارند می بینند که روز به روز حال و وضع فرهنگ زار و نزار تر می شود به طوری که بعد از ۴۴ سال هنوز در یک جامعه اسلامی بزرگترین مشکل و معضل حجاب و عفاف شده است و تمام متولیان شبانه روز در تلاش هستند تا حجاب را در یک کشور اسلامی نهادینه کنند و مردمان را اقناع کنند که حجاب از فضایل اخلاقی و احکام شرعی است و حجاب مصونیت است و نه محدودیت.

اما گویا این تلاش ها تا به حال نتایج رضایت بخشی در برنداشته است چون بی حجابی در زمره جرایم قرار گرفته است و دولت تلاش می کند با زور و ضرب و جریمه و زندان و محرومیت و محدویت این فضیلت اخلاقی را در جامعه پیاده کند غافل از آن که فرهنگ با زور میانه خوبی ندارد چون ذات فرهنگ طغیانگری است که در برابر دستور و فرمان مقاومت می کند و نمی توان مردم را به زور به بهشت اجباری برد.

علی ای حال مهم ترین معضل فرهنگ کمبود بودجه و اعتبار است که خواجه حافظ شیرازی هم این را فهمیده است به طوری که امام جمعه بافق از بدو ورود به بافق انگشت بر روی این نقیصه گذاشت و به جد تلاش کرد تا سروسامانی به حال و روز فرهنگ بدهد و با توجه به این که بافق بهشت معادن است و سالانه هزاران میلیارد تومان درآمد از این شهر استخراج می شود پس باید  سهم فرهنگ از این خوان نعمت بی دریغ هم مشخص شود.

بنابراین امام جمعه بافق گیوه های همت را برکشید وپا در این گود حساس و خطرناک گذاشت چون ورود به مسائل مالی به دلیل حواشی متعدد آن همواره پاشنه آشیل حکمرانان محسوب می شود علی الخصوص در حوزه فرهنگ که هزینه کرد بودجه نمود چندانی ندارد چون نه خشتی بر روی خشتی گذاشته می شود و نه دیواری به سرعت بالا می رود بلکه بذری که امروز در زمین فرهنگ کاشته شود سالها طول می کشد تا میوه دهد و مردم نتیجه آن را ببینند.

اولین رقم فرهنگی که بلافاصله بعد از برکناری رضا فلاح مبارکه مانند توپ صدا کرد نامه ۵ میلیاردی نهاد امامت جمعه به شرکت سنگ آهن بود که خواستار پرداخت این مبلغ برای امور فرهنگی شده بود با این استدلال که اگر سهم هر بافقی در حوزه فرهنگ به اندازه یک پفک نمکی ۱۰۰۰ تومانی باشد پس سهم فرهنگ یک شهر پنجاه هزار نفره ۵ میلیارد تومان می شود هرچند که این مبلغ هرگز پرداخت نشد ولی در سطح شهر بسیار خبر ساز گردیدو جسته گریخته شنیده شد که در زمان مدیریت فلاح ۵ میلیارد تومان برای تکمیل مسجد جامع پرداخت شده بود.

دومین رقم میلیاردی در حوزه فرهنگ به طرح “شهر طراز انتظار” برمی گرددکه کلیات آن سال گذشته در شورای فرهنگ عمومی به تصویب رسید و نهاد امامت جمعه به عنوان فرمانده قرارگاه فرهنگی برای این طرح  ۳۰ میلیارد تومان درخواست مساعدت کرد تا برنامه های فرهنگی یکساله خود را اجرا کند و قرار شد این مبلغ از ۲ درصد فروش معادن تامین گردد بدین صورت که استاندار به عنوان رئیس شورای معادن استان ۲۰ درصد از این دو درصد را به نهاد امامت جمعه تفویض اختیار کند که این طرح هم به سد محکم دیوان محاسبات و سازمان بازرسی برخورد کرد و عملا هیچ اتفاقی نیفتاد.

سومین رقم میلیاردی در حوزه فرهنگ در سال‌جاری خبر ساز شد  بدین صورت که ۱۲ میلیارد به ۹ طرح فرهنگی اختصاص داده شود که یکی از آن طرح ها توسعه مزار هجدهمین شهید گمنام در باغ لردو بود و هم چنین کمک به  مدارس قرآنی که توسط نهاد امامت جمعه ساخته می شد هم در زمره این ۹ طرح بود که گویا با صحبت های چند روز قبل معاون مدیریت توسعه منابع انسانی استاندار، این طرح ها هم به سرنوشت نافرجام طرح های قبل گرفتار شوند و از گردونه خارج گردند

در کشاکش عزل سید محمد باقی زاده یک رقم میلیاردی دیگر هم در حوزه فرهنگ رونمایی شد و آن نامه مساعدت ۵ میلیاردی استاندار یزد به بیت الرقیه(س) بود که این نامه هم در بالای منبر ریز ریز شد و نافرجام ماند.جدیدا هم معاون توسعه مدیریت و منابع انسانی استاندار از یک رقم ۳۰۰ میلیونی پرده برداری کرده است که به موسسه بیت الرقیه داده شده است و هم چنین از فشارهای یک مسئول برای پرداخت ۱ میلیارد تومان به موکب های اربعین سخن گفته است.

به نظر می رسد با این جنگ و درگیری ها نه تنها مشکلی از فرهنگ حل نشده است که باری هم بر دوش نحیف آن گذاشته شده است و با توجه به پیش رو بودن انتخابات مجلس و رقابت نامزدهای  مجلس، پرونده دردسر ساز بودجه های فرهنگی وارد فاز جدیدتری خواهد شد و باید منتظر بود و دید که هر یک تا چه اندازه دستشان پر است و تا روز انتخابات چند  آس یا تکخال دیگر رونمایی خواهد شد و چه کسی این دست را خواهد برد؟

حسین ارجمند