سهم ما از ملی شدن نفت

سالهاست که ٢٩ اسفند را با ملی شدن صنعت نفت می شناسیم و خوشحالیم که تعطیل رسمی است و مدارس یکی دو روزی زودتر به استقبال این روز بزرگ می روند اما اطلاعات ما فقط در حد و حدود همان مطالب ساده ای است که در کتابهای درسی خوانده ایم.

قرار نیست در این نوشته با بررسی و تحلیل ٢٩ اسفند حوصله ی خواننده را سر ببرم فقط خواستم یادی کرده باشم از بزرگ مردی که ایستاد و جنگید و در پایان با بی مهری حاکمان مواجه شد و در تبعید با سرطان دست و پنجه نرم کرد و عاقبت در انزوا در گذشت اما یاد و خاطره ی او همیشه جاوید خواهد ماند.

درست وقتی که صد سال قبل در استان خوزستان منطقه مسجدسلیمان یک شرکت انگلیسی اولین چاه نفت ایران را کشف کرد دولت ایران و حاکمان وقت هیچ گونه اطلاعات و آگاهی در رابطه با نفت و کشف این طلای سیاه نداشتند و تنها کسانی که به این کشف مهم دست یافته بودند می دانستند ایران دارای چه ثروت عظیم و مهمی است و آنها به چه گنج با ارزشی دست یافته اند.

سریع با عقد قرار دادهایی استخراج و تولید و فروش نفت کشور را آغاز کردند و دولتهای نا آگاه حاکم هیچگونه تلاشی برای مبارزه با این استعمار انجام ندادند و متاسفانه سرمایه مردم مظلوم به نوعی تاراج می شد.

دقیقا در زمان به یغما بردن ثروت ملی بزرگ مرد سیاسی کشور دکترمصدق وارد عرصه ی مبارزه شد و تاکید او بر این نکته بود که ایرانیان باید خودشان منابع نفتی را اداره و بهره برداری کنند.

ملی شدن صنعت نفت زمانی مطرح شد که ایران بزرگترین تولید کننده ی نفت خام خاورمیانه و چهارمین تولید کننده نفت خام دنیا محسوب می شد.

پیشنهاد ملی شدن صنعت نفت در ١٧اسفند ١٣٢٩ به مجلس ارائه شد و در روز ٢٩ اسفند تصویب شد.

متن پیشنهاد : به نام سعادت ملت ایران و به منظور کمک به تامین صلح جهانی،امضا کنندگان ذیل پیشنهاد می نماییم که صنعت نفت ایران در تمام مناطق کشور بدون استثنا ملی اعلام شود یعنی تمام عملیات اکتشاف،استخراج و بهره برداری در دست دولت قرار گیرد.

و بدین ترتیب صنعت نفت ملی شد مردم مظلوم و محروم ایران سرخوش از این که ثروت های نفتی راهی منازل آن ها خواهد شد جشن گرفتند چراغ های موشی و پی سوز کنار رفتند و مردم با خوشحالی آواز می خواندند ( چراغ موشی غم نخور نفت تو ملی شده )
اما ظاهرا نفت فقط توانست درد چراغ های پی سوز را درمان کند نه دردهای نهفته مردم ایران را.

سال ها می گذرد دولت های مختلف آمدند و رفتند و هرکدام با وعده ای،یکی از این دولت ها با شعار آوردن نفت سر سفره های مردم رای آورد و به بدترین شکل ممکن با برنامه ریزی یارانه اقتصاد کشور را به منجلاب بزرگی تبدیل کرد که هنوز هم مملکت به واسطه این میراث پر دردسر در باتلاقی عظیم دست و پا می زند.

روزی که این شعار پوشالی داده شد مردم فهیم ما تصورشان این نبود که نفتی فروخته شود و پولی به حساب آن ها واریز شود بلکه توقع شان این بود که با پول ثروت ملی اشتغال ایجاد شود،نشاط جامعه بالا رود،فرهنگ و هنر رشد پیدا کند و …..

که متاسفانه هیچ کدام تحقق پیدا نکرد سال هاست نفت ملی شد اما تنها عده ای نفتی شدند و بس و ما هم چنان در حسرت پول نفت در سفره ها مانده ایم.

به هرحال ٢٩ اسفند نزدیک است حواستان را جمع کنید شما دیگر نفتی نشوید چرا که از ملی شدن نفت تنها بزرگداشت روزش برای ما به یادگار مانده است.

خانه تاریکیم و مسجد، شمع عالی می رود

حق ما، در ناکجا، با بیخیالی می رود

نفت ملی را چه حاصل گر که یک بابا فقط

نزد فرزندانش عیدی،دست خالی می رود!!!!
(شعر از محمد علی دهستانی)

اختر عبداللهی