حواشی بر تابستان

هرساله با شروع فصل تابستان و تعطیلی مدارس دغدغه ی اولیا دانش آموزان و مسولان دستگاه های اجرایی یزد در خصوص چگونگی پر کردن اوقات فراغت دانش آموزان آغاز میشود.

تمام سعی و تلاش همه اینست که به نحوی شایسته دانش آموزان بتوانند تابستانی شاد،مفرّح و خاطره انگیز را پشت سر بگذارند و با کوله باری از خاطرات شیرین سال جدید تحصیلی را شروع کنند.

اما حقیقت تلخی فراتر از تمام این بحث ها وجود دارد.کمبود شدید اماکن تفریحی و پارک ها و مراکز فرهنگی شاد به شدت احساس میشود.متاسفانه خانواده های یزدی برای پیدا کردن مکانی شاد و امن برای تعطیلات آخر هفته ی خود و فرزندانشان دچار مشکلات زیادی میشوند.پارک هفت تیر که بی شباهت به مکانی ترسناک و در خاموشی مطلق فرو رفته نیست.پارک بزرگ شهر که هنگام نشستن بر روی زمین دقیقا احساس میکنی سوار سرسره شده ای و هر لحظه امکان سُر خوردن وجود دارد.پارک شادی که یا مدام تعطیل است و یا دستگاه های بازی خراب است.بازی شاد و مهیجی شبیه پارک ارم تهران ندارد و خانواده ها بیشتر ناظر بازی فرزندان خود هستند.و میدان امام حسین‌که رفت و آمد خانواده ها به داخل میدان به علت عبور ماشینها با خطرهای زیادی روبروست و شهرداری یزد جدا باید به فکر احداث پل هوایی در این میدان باشد

و چون ساخت فضاهای تفریحی به بودجه ی زیادی نیاز دارد مسولان محترم قید همه چیز را می زنند و شروع به تبلیغات گسترده ی تشکیل کلاس های آموزش،علمی ،ورزشی و….میکنند تا نه تنها هزینه ای در بر نداشته باشد که بر عکس تولید هزینه کند و این چنین است که تابستان دانش آموزان نیز در رفت و آمد بین کلاس زبان و فوتبال و نقاشی و….می گذرد.و مسولان مربوطه نیز نفس راحتی می کشند که تابستان دیگری بدون درد سر و پرداخت هزینه گذشت
و خانواده ها خوشحال از این که در این رقابت کورکورانه ی علمی که در یزد به یک کابوس وحشتناک تبدیل شده است گوی سبقت را از فامیل و همسایه ربوده اند.حقیقت دردناک این است که خانواده ها فرزندان موفق بار می آورند نه خوشبخت.فرزندانی که در راس کنکور کشور قرار دارند اما از روبرو شدن با دوربین تلوزیون و صحبت در یک جمع ساده و دفاع ازحق خویش در برابر دیگران واهمه دارند

ای کاش مسولان و خانواده ها جلسات هم اندیشی تشکیل میدادند و با برنامه ریزی دقیق تابستانی متفاوت را برای فرزندان این شهر رقم می زدند.

زهرا شمس الدینی_دبیر ریاضی ناحیه یک یزد