آریز میراث فراموش شده

جمعه گذشته فرصتی شد با دوستان برای پیاده روی راهی روستای فراموش شده آریز شدیم.

در مسیر این روستا حدود ۵۰ کیلومتر راه اسفالته و ۱۰ کیلومتر راه خاکی باید طی کرد که در انتهای مسیر با ۴-۵ کیلومتر راه صعب العبور برای خودروهای معمولی روبرو خواهیم بود ولی با پای پیاده به راحتی می توان آن را طی کرد و از آن لذت برد.

در ابتدای ورود درختان خرمای عموماً تشنه و در آتش سوخته تاسف هر بیننده ای را بر می انگیزد و سپس برج زیبای روستا چشم هر بیننده ای را نوازش می دهد و توجه اش را جلب می کند . آب جاری و نسبتاً خوب آن که متاسفانه هرز می رود نیز باعث تاسف بود .

برج روستای آریز مشتمل بر سه طبقه بوده که دو سقف آن نیمه فروریخته است که تا دیر نشده می توان با هزینه چند میلیون تومانی آن برج را زنده و بصورت زیبا احیا نمود.

 چند سوال و پیشنهاد :

۱-    چرا در زمینه ثبت و بازسازی برج زیبا و نسبتاً سالم آریز کاری در این سالها انجام نشده است؟

۲-    چرا مالکین این روستا از آب جاری آن استفاده نکرده و در راستای مهار آن گامی برداشته نشده است؟

–        پیشنهاد   :

–        اول اینکه راه دسترسی به این روستای زیبا بهسازی و تکمیل شود.

–        دوم با مرمت برج زیبای آن روستا مانع از فروریختن آن شویم.

–        سوم با استفاده از پتانسیل های این روستای زیبا می توان هم اشتغال ایجاد کرد هم مانع نابودی آن گردید.برای مثال پرورش ماهیان زینتی با آب موجود و جاری در سال می تواند ضمن درآمد زایی سرآغازی بر رونق گردشگری آن روستا  باشد .  

حمیدرضا رنجبر بافقی