قند نخور بچه جون

دیابت یا به اصطلاح عامیانه مرض قند یک بیماری صعب العلاج وبسیار مهم است که متاسفانه هم از سوی بیماران چندان جدی گرفته نمی شودوهم در استان یزد شیوع بالایی دارد شیوع بالای ان در استان را شاید تا اندازه ای بتوان با مصرف زیاد قند ونبات وشیرینی مرتبط دانست. البته عامل وراثت یا ژنتیک نیز در این مقوله دخیل است.به هر حال از ان جهت که عوارض بیماری به صورت مزمن وخاموش روز به روز بیشتر گریبانگیر فرد مبتلا می شود باید بیماران نسبت به ان اگاهی کامل داشته باشند. همچنین اطرافیان بیمار باید مراقب باشند تا هم به بیمارشان در ارتباط با عوارض بیماری تذکر دهند و هم خود مراقب باشند تا احیانا” اگر با فرد بیمار قرابت ژنتیکی یا نسبت فامیلی دارند جهت انجام بررسیهای تشخیصی اقدام کنند.
علائم و نشانه های اولیه:
بیماری دیابت بر دو نوع است:نوع اول وابسته به انسولین است که از سنین جوانی اغاز می گردد ودرمان ان فقط مصرف انسولین می باشد. نوع دوم غیر وابسته به انسولین است واز حدود ۴۰ سالگی اغاز میگردد و درمان ان معمولا” با مصرف قرص ضد دیابت و رعایت رژیم غذایی صورت می گیرد . البته این افراد نیز احتمال دارد بعد از سالها مصرف قرص دیگر به قرص جواب ندهند و نیاز شود برای پایین امدن قند خون از انسولین استفاده کنند.
علائم بیماری دیابت:
پر نوشی و پر ادراری دو اصطلاح اولیه در شروع علائم است فرد اب زیاد تر از حد معمول می خورد و متناسب ان زیاد ادرار می کند. وجود این دو علامت همراه با سابقه خانوادگی بیماری دیابت باید فرد را مشکوک کند که شاید مبتلا شده است .فرد دیابتی کسی است که توانایی سوخت وساز مواد قندی در بدن وی دچار نقص شده است . لذا با مصرف این مواد و ورود گلوگز قند به خون بدن نمی تواند ان را بسوزاند در نتیجه باعث تجمع ان در خون شده و اصطلا حا” قند خون بالا میرود . بالا رفتن قند خون همان وشروع به تخریب و ایجاد عارضه بواسطه قند اضافی خون نیز همان.دیابت متاسفانه یک بیماری با سیر پیشرونده و خاموش است. به گونه ای که بیمار متوجه عوارض بیماری نمی شود وزمانی که اگاهی کامل از عوارض بیماری پیدا میکند در واقع کار از کار گذشته. انشا الله در هفته اینده قسمت دوم بحث را در باب دیابت پی خواهیم گرفت
با ارزوی سلامتی
دکتر محمد رضا ایت الهی