وفاداری تا پای جان/ مسوولان برای گسترش کارم وام کم درصد پرداخت کنند

وارد خانه اش که می شوی بوی نان و کماچ تازه و ترشی به مشام می رسد.

خانه ای آراسته و تمیز. اندک وسایل منزل با زیبایی خاصی چیده شده است.

تمیزی و درخشندگی فرش ها مجذوبت می کند.
پای درد دل و حرفهایش می نشینی انگار در پس این چهره آرام و صبور رازهای ناگفتنی پنهان است.

او همچنان که نام پدر فرزندانش را به زبان می آورد بغض گلویش را می فشرد و از دردهای گذشته زندگی و حال برایت می گوید.
همسرش چند سالی است که به دلیل داشتن ۱۶۰ گرم هروئین در زندان بسر می برو و حکمش اعدام است.

این بانوی گزارش ما دارای ۵ فرزند است و خود با تلاش و پشتکار اقدام به پخت نان و کماچ و خشک کردن سبزی و… کرده تا امورات زندگی را بگذراند او از اینکه دست نیاز به سوی کسی دراز کند رضایت قلبی ندارد.

خانم ((م)) با توجه به سپری کردن دوران سخت در زندگی اما هنوز در تلاش است تا طناب دار را از گردن همسرش که رنج بسیاری هم از دست او کشیده بردارد.
پسر بزرگ خانواده نیز مسوولیت فراهم کردن و تامین معیشت خانواده را برعهده گرفته و کسب و کاری برای خود جور کرده است.
بانوی صبور گزارش امروز ما حتی از مبلغ ناچیز یارانه نیز جهت پرداخت اقساط و بدهی های همسر چشم پوشی کرده و هم اکنون به گفته خودش با نگاه مهربان خدا زندگی در حال گذران است.

او در حالی که اشک هایش بر روی گونه هایش جاری است از خالی بودن یخچال سخن می گوید.
در این حال گونه هایش از شرم گر گرفته و راه پایداری زندگی و هدایت فرزندان را در استقامت و صبوری خود عنوان می کند.

وی مددجوی کمیته است و همواره دعاگوی بچه های کمیته امداد.
اما با وضعیت کنونی و با داشتن ۵ فرزند و نبود سرپرست خانواده واقعا طی کردن مسیر کاری بس دشوار است.

وی خطاب به خبرنگار ” بافق فردا ” عنوان می کند مهربانی کردن کار سختی نیست من در جهت دلسوزی با شما سخن نگفتم بلکه انتظارم این است که مسوولان شهر برای گسترش کار و فعالیتم وام کم درصدی را به من پرداخت کنند تا بتوانم از این طریق امرار معاش کنم.
وی آنقدر متانت طبع دارد که حتی در کلامی از صحبت هایش درخواست کمک مالی نکرد فقط او نیاز به حمایت دارد.