روزهای دشوار اقتصادی

این روزها شاهد دشواری شرایط اقتصادی کشور هستیم. ریال به عنوان پول ملی ایران به صورت ساعتی دارد ارزش خودش را از دست می دهد. قیمت سکه و طلا به صورت روزانه بالا و بالاتر می رود. حس گرانی در فضای روانی جامعه پیچیده است. هر روز از قدرت خرید مردم کاسته می شود و در این میان کسانی که صاحب درآمدهای ثابت هستند از همه بیشتر ضرر می کنند.

هرچند بعد از اجرای هدفمندی یارانه ها انتظار سخت تر شدن شرایط می رفت. اما آنچه این روزها دارد در حوزه اقتصاد و معیشت ایران رخ می دهد، خارج از تصور بود.

اما چرا؟ آیا اقتصاد ایران توانایی از سرگذراندن این بحران را دارد؟

بی تردید سازمان اقتصاد پرتوان کشور توان گذشتن از این مشکل را به دارد. اما چگونه؟

آنچه باید با اولویت به آن پرداخت، رها کردن شعارزدگی در حوزه اقتصاد است. اگر می توان در حوزه فرهنگ یا سیاست یا اجتماع با وعده و شعار تا مدت زمانی نامشخص مشکلات را نادیده گرفت اما در مسئله حساس و اساسی اقتصاد، نمی توان با شعار و حرف و بی مهابا عمل کرد. در این حوزه باید به خبرگان علم اقتصاد مراجعه کرد. اصول این علم را پذیرفت و براساس آن عمل کرد. این شرط اول رهایی از مشکل فعلی است.

 ایران باید نسبت به بهبود شرایط بین المللی خود اقدام کند. در این زمینه باید فارغ از خط و خطوط سیاسی از همه ی صاحبنظران و دیپلمات های کارکشته وزارت امور خارجه استفاده کرد. آنها می توانند با مذاکره، شرایط جهانی و اجماع بین المللی علیه ایران را عوض کنند.

کارگزاران اقتصاد ایران نشان داده اند توانایی سر و سامان دادن به وضعیت فعلی را ندارند. آنها مردان این روزهای سخت نیستند. بنابراین باید نسبت به تغییر تیم اقتصادی اقدام شود. در این مورد نیز استفاده از مردان توانمند حوزه اقتصاد با گرایش های متفاوت نیز، ضروری است.

در علم اقتصاد تنها چیزی که جواب نمی دهند، امر و نهی به بازار است. باید با تدبیر در برابر هر مشکلی راه حل مناسب آن را به کار برد. شرایط تورمی، راهکار خاص خود را دارد. برای رفع بیکاری، راهکارهای مشخصی وجود دارد. برای جمع آوری نقدینگی نیز، راهی وجود دارد. همه ی اینها باید، سریعاً با مشورت با صاحبنظران مد نظر قرار گرفته و با عنایت به آنها راهکار اساسی مشخص و به کار گرفته شود. درانداختن جامعه به ورطه هول و بلا و ایجاد جو روانی در مردم، می تواند وضعیت را از این نیز بدتر کند.

در هر صورت باید منتظر روزهای آینده و تصمیم های مهم دولتمردان بود. چون مهمترین  اصل در زندگی مردم تصمیم هایی است که با معیشت آنها سر و کار پیدا می کند. بنابراین در این مورد خاص باید بسیار محتاطانه و علمی و با تدبیر ویژه عمل کرد و با دریافت کوچکترین نشانه از وضعیت نامناسب، نسبت به اصلاح تصمیم قبلی اقدام کرد.

محمد علی پورفلاح