معلولیت؛ نیمه پنهان جامعه

« رویکرد اجتماعی به وضعیت معلولین در سطح جهان و ایران»
معلولیت یا ناتوانی یکی از پدیده های پیدا و پنهان زندگی امروزه بشر است. پیدا از آن جهت که نرخ افراد دارای معلولیت بسیار بالا و در حال رشد است و پنهان از آن جهت که چندان مورد توجه جریان اصلی جامعه و سیاست گذاران اجتماعی نبوده است. در طول تاریخ بشر برخورد با معلولیت شکل های متفاوتی به خود گرفته و از برخی جهات انسانی تر و از برخی جهات تبعیض گرایانه بوده است. طبق مطالب ومشاهدات جامعه شناختی داده های موجود در دو سطح جهانی و ملی، پدیده معلولیت مورد بررسی قرارگرفته و به نوعی آن را به عنوان یک مساله اجتماعی معرفی میکند
آنچه که امروزه در تحقیقات مختلف مشاهده می شود به ویژه در داخل کشور نوعی رویکرد پزشکی و مدیریتی است که دارای نوعی اقتباس است و به پدیده معلولیت به عنوان یک مساله اجتماعی نظر ندارند. اگرچه اغلب آنها خواهان حل یک یا چند مشکل از معلولین هستند اما نتوانسته اند وضعیت معلولین و آثار و پیامدهای مرتبط بر آن را در درون نظام اجتماعی ترسیم نمایند.
جمعیت معلولان در سرتاسر جهان رو به افزایش است و بر نیازها و مسائل آنها نیز روز به روز افزوده می شود. جامعه معلولین از حیث دسترسی به فضاهای اجتماعی، آموزش، اشتغال، برابری فرصتها، منابع اقتصادی و بسیاری موارد دیگر در رنج هستند و به کمک و توجه بیشتر مسوولان و سیاست گذاران اجتماعی نیازمندند. این افراد با وجود محدودیت های مضاعف نسبت به دیگر گروه ها و اقلیت های جامعه، در نظام سیاست گذاری و برنامه ریزی کمتر لحاظ شده اند و مسائل آنها به خوبی شناسایی نشده است.

تهیه وتنظیم: مهرنگارگرگیج(همیار جامعه معلولین)