آرامش را یاد بگیر
زندگی آموختنی است، آن را بیاموزیم
استرس مزمن میزان ترشح هورمون کورتیزول را بالا می‌برد، بر بسیاری از عملکردهای مغز تأثیر می‌گذارد و فرد را در معرض خطر بسیاری اختلالات خلقی و دیگر مسائل روانی قرار میدهد. با اینکه استرس بخشی اجتناب‌ناپذیر از زندگی مدرن است، اما این‌طور نیست که همه استرس‌ها برای ما بد باشند.دو نوع استرس اصلی وجود دارد: «استرس حاد و استرس مزمن»..استرس حاد واکنش به یک تهدید آنی و معروف به واکنش “جنگ یا گریز” است. همین که تهدید برطرف شد، سطح هورمون‌های استرس بدون هیچ اثر طولانی مدتی به حالت عادی باز می‌گردندحتی برخی درجات استرس را در زمره احساسات خوشایند هم قرار داده‌اند چراکه مغز ما را برای حداکثر کارایی آماده می‌کنند.بالارفتن مداوم هورمون‌های استرس نه تنها بدن را بیمار میکند بلکه روی مغز هم تأثیرات منفی می‌گذارد. هنگامی که استرس مزمن شود، عملکرد مغز ما را تغییر میدهد.
استرس به سموم اجازه میدهد وارد مغز شما شوند
مغز شما نسبت به سموم، از هر نوعی، به شدت حساس است. «سد یا صافی خونی مغز» گروهی از سلول‌های بسیار تخصصی است که به عنوان دروازبان مغز شما عمل میکند. این صافی نیمه تراوا درحالی که به مواد مغزی اجازه ورود میدهد، مغز شما را از مواد مضر نیز محافظت میکند.
اما استرس سد خونی مغز را نفوذپذیر و در نتیجه دارای نشتی میکند. و همین امر به مواد نامطلوبی مثل فلزات سنگین، مواد شیمیایی و سایر سموم اجازه ورود به مغز میدهد. یک سد خونی سوراخ شده، سرطان مغز، عفونت‌های مغزی، اسکلروزهای (سفت شدگی بافت‌ها) متعدد را به همراه دارد.
استرس مزمن خطر ابتلا به زوال عقل و آلزایمر را افزایش میدهد
یکی از نگران‌کننده‌ترین اثرات استرس روی مغز، افزایش خطر ابتلا به زوال عقل و آلزایمر است. تشخیص ابتلا به آلزایمر، در بین بزرگسالان، بزرگترین ترس در حیطه سلامتی است، حتی بیشتر از سرطان! آلزایمر در حال حاضر ششمین عامل مرگ و میر است. از هر سه سالمند یکی بر اثر آلزایمر یا انواع دیگر زوال عقل خواهد مرد و این گران‌ترین بیماری قرن است.
هیچ معجزه‌ای هم برای جلوگیری از آلزایمر وجود ندارد.
توصیه‌های عمومی شامل مواردی از جمله یک رژیم غذایی سالم کم قند و سرشار از چربی سالم برای مغز، ورزش فیزیکی، سیگار نکشیدن، فعال نگه داشتن ذهن، اجتناب از قرار گرفتن در معرض فلزات سمی و به حداقل رساندن استرس است.
امروزه مشخص شده است که استرس، به ویژه استرسی که در میانسالی رخ میدهد، خطر آلزایمر را افزایش میدهد. اضطراب، حسادت و دمدمی بودن در سنین میانسالی نیز خطر ابتلا به آلزایمر را دو برابر میکند. علاوه بر این، استرس مزمن و افزایش سطح کورتیزول در افراد مسن منجر به زوال عقل و تسریع پیشرفت آن می‌شود
پیشنهاد برای کاهش استرس:
- روزتان را با صبحانه شروع کنید.
- عادت تکراری خود را با ملاقات دوست و یا همکار در صبحانه عوض کنید. از زمان برای آرامش، استفاده و لذت ببرید.
- زمانی از روز را برای مدیتیشن و گوش کردن به سی دی های آرام سازی استفاده کنید.
- به جای نوشیدن قهوه در طول روز از آبمیوه استفاده کنید.
- کارهایتان را برنامه ریزی کنید. اولویت‌ها را در دستور کار قرار دهید.
- سعی نکنید کامل باشید. احساس نکنید که باید همه کارها را انجام دهید.
- از انجام دو یا سه کار همزمان اجتناب کنید.
- اگر ممکن است، میزان صدای اطرافتان را کم کنید.
- همیشه برای صرف ناهار زمان خاص در نظر بگیرید. (خارج از پشت میز کاریتان)
- سلامت خود را با غذا، خواب و استراحت خوب بالا ببرید.
- مرتب ورزش کنید.
- تولد و دیگر مراسم را جشن بگیرید. حوادث بیشتری را به موارد خاص تبدیل کنید.
- به استرسی که نمی توانید نادیده بگیرید به عنوان راهی برای بزرگ شدن و تغییر نگاه کنید.
- افرادی که ناقل استرس هستند را نادیده بگیرید.
- افرادی که منفی گرا هستند را نادیده بگیرید.
- اگر آزرده می‌شوید به اخبار گوش نکنید.
- از خود تعریف کرده و چیزهای مثبتی بگویید.
- منابع خشنودی برای خود بیابید. ممکن است خانواده، دوست، سرگرمی، علایق، آخر هفته های مخصوص یا تعطیلات باشد.
- به خود با یک چیز جدید و خوب جایزه دهید.
- سعی کنید اظهار کننده باشید. یاد بگیرید که احتیاجات و اختلافات خود را برای بیان خواهش و گفتن نه یاد بگیرید.
- از درخواست کمک نترسید.
- برای رسیدن به قرار وقت اضافه بگذارید.
- وقتی احساس استرس کردید نفس عمیق بکشید.
- در موقعیتهای سخت سعی کنید مورد خنده دار بیابید.
- راننده بد اخلاق نباشید.
- مهربانی و توجه نشان دهید. در را برای کسی باز کنید ، نامه ای را بردارید و غیره…
- وقتی استرس دارید از خود بپرسید آیا واقعا مهم است؟ آیا یکسال بعد هم مهم خواهد بود؟
- در مقابل نقد و قضاوت سریع خود مقاومت کنید.
- شنونده بهتری شوید.
- در مقابل تغییرات نرمش به خرج دهید. همیشه آن طور که می خواهیم پیش نمی رود.
- دعا کنید، با خدا، با آن قدرت فراتر، و با راهنمای درونی تان صحبت کنید.
نصرت قاسمیان