معرفت او(۵) فاطمه زهرا(س) نوری از انوار خداست

در متن گذشته نقد کردیم که نگاه تاریخی به حضرت فاطمه زهرا(س) نگاهی محدود کننده است و به دنبال آن این سوال ایجاد شد که با کدامین نوع نگاه، می توان به شناخت ایشان پرداخت؟ و در ادامه گفتیم چون ایشان جنبه هایی فراتر دارند و نیاز به شناخت و بهره مندی از آن است لذا باید نگاه و منظرمان را نسبت به ایشان اصلاح کنیم.

امام خمینی چه زیبا می فرمایند:«تمام ابعادی که برای زن متصور است و برای یک انسان متصور است در فاطمه زهرا سلام الله علیها – جلوه کرده و بوده است. یک زن معمولی نبوده است؛ یک زن روحانی، یک زن ملکوتی، یک انسان به تمام معنا انسان، تمام نسخه انسانیت، تمام حقیقت زن، تمام حقیقت انسان. او زن معمولی نیست؛ او موجود ملکوتی است که در عالم به صورت انسان ظاهر شده است…»(صحیفه امام خمینی/ج۷،ص۳۳۷)

شاید مناسب، آن باشد که برای فهم بیشتر، نسبت به  بُعد نوری حضرت فاطمه زهرا(س) به نقل حدیثی از امام صادق (ع) بپردازیم. مرحوم مجلسی(ره) در بحار به نقل از شیخ صدوق (ره)، این حدیث را ذکر می کند.

ایشان می فرماید:«شیخ صدوق در علل الشرائع به نقل از جابر جعفى روایت مى ‏کند که گفت: به امام صادق علیه السّلام گفتم: چرا حضرت فاطمه علیها السّلام زهرا نامیده مى‏شود؟ امام فرمود: زیرا خداوند متعال او را از نور با عظمت خود آفرید، و هنگامى که نورش درخشیدن گرفت آسمانها و زمین به نور او روشن شدند و چشمان ملائکه خیره ماند، پس سجده نموده و از خداى سبحان پرسیدند: خدایا! این چه نورى است؟ خداوند فرمود: این شعبه ‏اى از نور من است که آن را آفریده ‏ام و از صلب یکى از پیامبرانم که او را بر سایر پیامبران برترى داده ‏ام، خارج مى ‏نمایم. و از این نور رهبران و امامانى به وجود مى ‏آیند که پس از انقطاع وحى مردم را به سوى حق هدایت مى ‏نمایند.»( زندگانى حضرت زهرا علیها السلام ( ترجمه جلد ۴۳ بحار الأنوار) ترجمه روحانى، ص: ۱۴۳)

با توجه به این روایت ما می توانیم قائل به این موضوع باشیم که ایشان نوری از انوار خدا هستند.

ضرورت دارد در مرتبه نخست، ما محبان اهلبیت(ع) با این منظر، سراغ آن حضرت برویم و مدام این منظر را برای خودمان پررنگ کنیم.

اینقدر این معرفت را برای خودمان تکرار کنیم تا در قلبمان رسوخ کند.

زمانی که با او مناجات می کنیم، با این عنوان او را خطاب کنیم: ای نور عظیم آسمانی، ای نور عظیم ملکوتی! همچنان که قرون گذشته را با نور خودتان آباد کردید، وجود ما را، زندگی ما را، جامعه ما را  با نور خودتان آباد کنید.

محمد جواد عسکری باقرآبادی