معلم شمعی است که میسوزد و روشنایی می بخشد

پس از ۱۵ سال از کوچ یک عاشق خستگی ناپذیر در عرصه فرهنگ.
گفته اند:
معلم شمعی است که میسوزد و روشنایی می بخشد.
آیا این کلام کلی است،یانسبی.اما گاهی در گذر زمان مصداق عینی آن در صحنه روزگار هنر نمایی میکند و ماندگار و سرمشقی برای آینده می شود و ما شاهد بودیم.

آری زنده یاد مرحوم حاج محمود اکبری از خطه هنر خیز کوهبنان در عرصه فرهنگ.
جناب آقای جعفری کوهبنانی خبرنگار محترم در یاد نامه بدرستی نگاشته اند.
من هم به عنوان یک دانش آموز در همه دوران ابتدایی، حرف زیاد دارم اما،دست ما کوتاه و خرما بر نخیل.

ایشان در بدو استخدام راهی دبستان تازه تا سیس گرگین آباد. می شوند.(اولین مرکز آموزش علم روز، به همت وسخاوت مرحوم علی انغوزه ای مالک مردمی در منطقه) و تقریبا می توان گفت با این انتخاب، انتخاب مبارک دومی رقم خورد که ایشان بومی و عضوی با افتخار در ولایت ما محسوب شدند.

به طوری که این معلم معنوی، پرکار و تلاش،خستگی ناپذیر، اندیشمندی با فکر و سازنده در حیطه کاری خود، دانش آموختگان منطقه جزیی از وامداران ایشان در علم محسوب میشوند.

من در دوران تحصیل و سپس بعنوان همکار شاهد و ناظر تلاش خستگی ناپذیر، مدیریت کم نظیردر اوج فقر اداری، سیمای متبسم و خندان،( الا در کلاس درس ایشان)،انسانی متعالی،حسن خلق،تعامل، حلم و برد باری از خصائص لایتغیر این معلم فداکار و کم توقع بود.

با آن همه تلاش و کار و مدیریت و درایت و تفکر، برای تفریح خانواده ویلا و باغ در جاده چالوس فراهم نکرد.

ویلا و باغش در حد فاصل بین بساب،کرمانی و فیروزآباد عیناً مثل ما روستائیان دنیا را به سخره گرفت.

سال ۱۳۳۸ که ایشان به اداره فرهنگ آن زمان وارد شدند کار در دبستان گرگین آباد شروع میشود.
که من کلاس اول بودم، ۴سال از عمر دبستان گذشته و مدرسه، ۴پایه شده بود، به اتفاق آقای باقی زاده(ره)اینطور که اخوی بزرگتر میگویند، حدود ۶۰_۷۰نفر دانش آموز شیفته سواد و علم را با شتاب زاید الوصف به پیش می بردند، به طوریکه در امتحان نهایی کلاس ششم ابتدایی رقیب جدی برای دبستان پهلوی کوهبنان به مدیریت آقای شکوهیان وارد میدان شد که حاکی از تلاش و مجاهدت ایشان بود، که به جرگه و لایت ما پیوسته بودند.(وصلت با خانواده مرحوم حاج علی اکبر ابراهیمی، از خاندان معتمد و مقبول مردمی در منطقه). بدین جهت ارتباط ایشان با مردم منطقه تا حیات داشتند پایدار و نزدیک بود.

در مرحله پیروزی انقلاب، ایشان مدیر آموزش وپرورش کوهبنان و خود از پیشگامان نهضت مردمی بودند.
بعداز انقلاب مرسوم بود جای مدیران قبلی با چهرهای جوان انقلاب عوض شود،اما با بودن ایشان کسی حاضر به دریافت حکم از بالا نبود.

سخن کوتاه، دراین اندک مجال فرصت باز گو کردن مشاهدات و شرح حال این بزرگواران برآمده ورشد یافته از عمق مشکلات ایام در این سطور محدود نمی گنجد.

کوهبنان همیشه در دامن خود بزرگان والگو های اینچنین کم نداشته است ویاد کنیم از پدر فرهنگ کوهبنان مرحوم حیدر اکبری (رحمت الله علیه) که عمر بابرکت خود را بر سر این پیمان سخاوتمندانه خرج نموده‌اند.

دوراز انصاف است که نام نبرم از جناب آقای شکوهیان دیگر پایه فرهنگ، نظم،دقت،درستی وصداقت در آموزش وپرورش کوهبنان که عمرشان مستدام باد. تکرار این بزرگان عرصه فرهنگ به آسانی میسر نیست. باز هم تکرار میکنم به قول حافظ شیراز که :
نه هرکه چهره برافروخت دلبری داند. نه هرکه آئینه سازد سکندری داند.
نه هرکه طرف کله کج نهاد وتند نشست.
کلاه داری وآئین سروری داند.
هزار نکته باریکتر زمواینجاست.
نه هر که سر بتراشد قلندری داند.
برای حاضرین در عرصه تعلیم و تربیت عمر با عزت همراه با سعادت و سلامت. وبرای پیوستگان به حق آمرزش و غفران الهی از درگاه خداوند متعال مسئلت داریم، شادی روحشان ذکر فاتحه باصلوات بر محمد و آل محمد.عرض ادب دانش آموز شما،
علیرضا ابراهیمی بسابی.